"ქალი სიყვარულისგან ფხიზლდება, კაცი კი ჭკუას კარგავს" – რემარკი ხომ არიან ადამიანები, ვისაც სულ უყვარს.
ან ვინც უბრალოდ დამოკიდებულია ამ გრძნობაზე.
ადამიანები, რომლებიც ცდილობენ შეიყვარონ.
ისინიც, ვისაც არ უმართლებს.
არიან იმედგაცრუებული ქალბატონებიც და მამაკაცებიც.
კატეგორია ვინც სიყვარულში კრახი განიცადა და აღარ სურს ამის განმეორება, არიან ადამიანები, ვისაც ეშინია ამ გრძნობის, ან ვისაც უბრალოდ მის გარეშე არ შეუძლია.
და არიან ადამიანები ვისთვისაც სიყვარულის ობიექტი იცვლება, თვითონ თემა და ამბავი უცვლელი რჩება...
სიყვარული, ალბათ ყველაზე მრავალსახოვანი გრძნობაა... რომელიც შეიძლება ცხოვრებაში, ერთხელ, მრავალჯერ ან სულაც არასდროს გეწვიოს...
ან სულაც შეჩერდეს სწორედ იმ ადამიანის სახეზე, ვისაც საერთოდ არ ელოდი ამ ქვეყნად შენს ცხოვრებაში.
შექსპირმა იმდენი სიყვარულის ვერსია შემოგვთავაზა, რომ ყველა შემოქმედი გარკვეულწილად აგონიაშია მას მერე და იგივე ღერძზე ტრიალებს, რადგან არ არსებობს რაღაც სხვა, რაღაც ახალი გრძნობა... ახალი აღმოჩენა...
ზოგი ერთნაირად იყვარებს,
ზოგს კი ეს რადიკალურად სხვანაირად გამოსდის...
ათასნაირი გზა არსებობს გრძნობის გამოსახატად, რომელიც სამყაროს ამოძრავებს...
მე ვფიქრობ ფიზიკა არაფერშუაშია...
ეს სიყვარული ატრიალებს დეედამიწას ღერძის გარშემო...
და აი,
სად არის ღერძი, ვინ ნახა ის? თვალით უხილავია... მაგრამ ხომ არსებობს სადღაც? ხომ ტრიალებს ჩვენი სამყარო მის გარშემო?
ასეა... ღერძის გარშემო ტრიალებს და სინამდვილეში ეტრფის მზეს... ის ანათებს მის ყოველდღიურობას და მიუხედხავად იმისა, რომ მასთან ძალიან გრძელი ფერადი მანძილი აშორებს მაინც დღემდე ერთმანეთის გარეშე არ შეუძლიათ....
დიდხანს არ მიფიქრია მზე რა სქესის პლანეტა უნდა ყოფილიყო...
მამაკაცია უდავოდ...
ამდენი სხვადასხვა მის გარშემო მოსიარულე პლანეტა ყავს...
ოხ, თან რა მამაკაცი, შარმიანი, ცეცხლოვანი ....
სწორედ მზე წარმოაჩენს მთვარესაც...
და საერთოდ, სითბოს და სინათლეს გამოხატავს...
მზე სულ სხვანაირი მანათობელია...
რომ არა მზე, არც ჩვენ ვიარსებებდით, არც გალაქტიკა, არც გარესამყარო და არც მთვარე თავისი ამქრებით...
მთვარისა და ვარსკვლავების ურთიერთდამოკიდებულებაზე მოგვიანებით...
სიყვარულის კატეგორიებში უნდა გამოვყო იმ ადამიანთა ჯგუფი, რომლებსაც უყვარდებათ ყოველ გაზაფხულზე...
არის ამ სეზონში რაღაც საოცარი...
რაღაც განსაკუთრებული...
ეს სწორედ სიყვარულის სეზონია.
თუ ზაფხული საკურორტო რომანებითა და ფლირტებით არის სავსე და აღსავსე,
თუ შემოდგომაზე უამრავი იმედგაცრუებული და გატეხილი გულია,
ზამთარში ყველა მოღუშული და დათვთა სამყაროდ გადაქცეული,
მაშინ გაზაფხული ნამდვილად სილამაზის, სიყვარულის და მრავალი სიახლის პერიოდია.
თუმცა...
ბოლო დროს, სულ ერთი რომანი მახსენდება... "წყვდიადის მარცხენა ხელი", მოქმედება ხდება პლანეტაზე, რომელსაც ზამთარი ჰქვია, სულ ცივა. ზაფხული მგონი, ორი დღეა და ისეთი ცხელი, რომ ისევ ის ყინვა ჯობს. ამ პლანეტაზე ადამიანები ცხოვრობენ, ქალები და კაცები კი არა,
გაიცნობს ერთმანეთს ორი ადამიანი და თუ ერთმანეთი შეუყვარდებათ, ქალი და კაცი მერე ხდებიან. შესანიშნავი პლანეტაა, თუ არ ჩავთვლით რომ სულ ზამთარია...
აი, ხომ ხედავთ, სევდიანი ფაქტია ის რომ სულ ზამთარია...
ამიტომაც არის ნამდვილი ზეიმი ეს სეზონი...
გაზაფხული.
რომელიც ხან ჭირვეულობს და ისე აგვიანებს მოსვლას გაოცებულები ვუქცერთ თავს დატეხილ ქარსა და სუსხს..
გაზაფხულს სიყვარული მოაქვს...
ყოველი გაზაფხულის მოსვლაზე ახლიდან გიყვარდება... შეიძლება კონკრეტულად ერთი, ან სხვადასხვა...
გააჩნია შენ შინაგან ბუნებასა და წარმატებას სიყვარულში.
ჩვენი მდედრი გმირი დეგუსტატორია კვების დარგში.
მამრი კი სასტუმროების შემფასებელი.
ორივეს საქმე საერთო გზით იკვეთება.
თუმცა, მათი შეხვედრა გაცილებით ადრე მოხდა.
თუ როდის, ამაზე მოგვიანებით.
მამრს მაქსიმე ქვია იგივე მაქსიმილიანი, ასე დიდმა ბაბუამ უწოდა და მას მერე მსოფლიოს ყველა კონტინეტზე თავს საოცრად იწონებს ამ ინტერნაციონალური სახელით.
თუმცა, როცა რაიმეს დადასტურებას ცდილობ მონაცემთა აღწერით, მაგალითად ახლა, როცა მე ვცდილობ რომ ჩამოვთვალო მისი ღირსებები “ იმისათვის რომ მიგახვედროთ რა ტიპისაა ეს ჩვენი მაქსიმე, შეიძლება ძალიან ბევრმა თქვას რომ ეს მისი იდეალური კაცი სულაც არ არის, ან ის რომ მისი მონაცემები და პროპორციები მისაღები არ არის. ან შეიძლება ვიღაცისთვის ის უბრალოდ ვიღაც ტიპი აღმოჩნდეს, მაშინ როცა ამ ქვეყნად ძალიან ბევრი ქალი ეტრფის მის ტიპაჟს... ეტრფის და ალბათ, ახლაც იბადებიან ისინი ვინც მომავალში მისით იქნებიან აჟიტირებულნი...
ქალს აქვს ღრმა, ინსტიქტური მოთხოვნილება მამაკაცისგან ნამდვილი მამაკაცი შექმნას... მე მგონი, ეს იმითაა გამოწვეული, რომ ნამდვილი მამაკაცი სულ უფრო დიდი იშვიათობა ხდება, ჰოდა, ვიზაფრებით და ვცდილობთ შევქმნათ მამაკაცები.
შექმნილია თუ ნამდვილი ჩემს მიერ აღწერილი მამაკაცი ისტორიის ბოლოს განსაზღვრეთ.
მოკლედ, ჩვენი ეს სიყვარულის ამბავი, იქნება არა მხოლოდ სიყვარულზე...
იქნება უამრავ საინტერესო თემაზე, მოიცავს