დიანე, დრაკონი და თეთრი ჯუჯა ღამურები გულღია შუშის ბაყაყმა დიანემ და ალისფერმა ნემსიყლაპია დრაკონმა მთელი ღამე უცხო ადგილზე გაატარეს, ახლადგამოჩეკილ გულის ფორმის წითელ ლიფსიტებს აკვირდებოდნენ. დიანე თავის ცხოვრებაში პირველად გახდა ამ საოცრების მოწმე. შუშის ბაყაყის გულის ფორმის წითელი ლიფსიტები მდინარეში ეშვებოდნენ. ასეთი იყო ამ მოდგმის წესი. ხეზე ასვლას მხოლოდ მოგვიანებით შეძლებდნენ.
დიანეს რაც თავი ახსოვდა სულ ხეზე ატარებდა დროს. ფოთლებში იმალებოდა და არასდროს ჩნდებოდა. ძალიან გაუმართლა, რომ საკუთარი ნათესავები ბოლოს და ბოლოს გაიცნო. იმდენი საერთო აღმოაჩნდათ გასაზიარებელი და მათგან ახალიც ბევრი ისწავლა.
ამას კი მხოლოდ თავის ერთგულ გულითად მეგობარს ნემსიყლაპია დრაკონს უმადლოდა.
ნემსიყლაპია დრაკონმა უცხო მხარეში ერთ – ერთი შორეული გადაფრენისას შუშის ბაყაყების სამყოფელი შენიშნა, მიუახლოვდა მათ, რომ უფრო მეტი შეეტყო და მერე დიანესთვის მოეყოლა.
მოგზაურობიდან სახლში უკან დაბრუნებულმა ეს ახალი ამბავი დიანეს ახარა:
– დიანე, შენ მარტო აღარ იქნები, იმ ადგილს მივაგენი სადაც შენი ნათესავები ცხოვრობენ.
– როგორ? – გაუკვირდა დიანეს, – შენ რა იცი?
– გორაკს მიღმა გადაფრენისას ნაცნობი ხმები შემომესმა, ზუსტად ისეთი, როგორსაც მე და შენ გამოვცემთ. მაშინვე მივხვდი, რომ შუშის ბაყაყები იყვნენ და იქეთ გავეშურე. ქორწილი ჰქონიათ და ამიტომ იყო ასეთი ჟრიამული. მეც შევეხმიანე და მათ თავისთან მიმიწვიეს. შენი ამბავიც მოვუყევი. ამის შემდეგ ორივე დაგვპატიჟეს სტუმრად. წინასწარ უკვე იცოდნენ რომელ მთვარიან ღამეს გაჩნდებოდნენ მათი ლიფსიტები.
– აუცილებლად უნდა წავიდეთ, მე იმედი აღარც მქონდა, თუ ოდესმე ჩემიანებს შევხვდებოდი, – გაუხარდა დიანეს.
ასე მოხვდნენ დიანე და დრაკონი გაუვალი ტყის პირას იმ მთის მეორე მხარეს, სადაც მდინარე სათავეს იღებდა და ტბას უერთდებოდა.
დიანეს ახლადგაცნობილ ნათესავებს უცნაურად მოეჩვენათ დრაკონთან მისი მეგობრობა. აქამდე არც ერთ ხის ბაყაყს არ სმენია მსგავსი ურთიერთობის შესახებ. დიანემ თავისი ამბავი მოუყვა მათ, რომ ყოველთვის მარტო იყო და საკუთარი მოდგმის არავინ იყო მის ახლოს. რადგან ქომაგიც არ ჰყავდა, სულ ეშინოდა და ხის ფოთლებში იმალებოდა. ერთადერთი ვისთანაც საერთო ენა გამონახა, სწორედ ნემსიყლაპია ცეცხლისფერი დრაკონი აღმოჩნდა. ორივე ერთ ენაზე საუბრობდნენ და კარგად უგებდნენ ერთმანეთს. ეს კი ძალიან მნიშვნელოვანი იყო ორი განსხვავებული არსებისთვის. მას შემდეგ რაც ნემსიყლაპია და ბაყაყი დამეგობრდნენ ერთმანეთისგან განუყრელები გახდნენ.
– დიანე, ჩვენი წასვლის დროა, – უთხრა დრაკონმა, – სანამ გათენდება მოდი გზას დავადგეთ.
– კარგი წავიდეთ, – დაეთანხმა დიანე და წყლის პირს გაუყვნენ.
მდინარის ზედაპირი ლივლივებდა და სარკესავით ირეკლავდა მთვარეს და ვარსკვლავებით მოჭედილ ცას.
ამასობაში წვიმა წამოვიდა. მდინარის ტალღების აჩქარებული ნაკადის ხმაური გაძლიერდა. წვიმა გადაღებას არ აპირებდა, დიანემ და დრაკონმა თავი ფართო ფოთლებს შეაფარეს, რომლებიც იქვე აღმართული ხიდან დაბლა მიწამდე ეშვებოდა. ამასობაში გათენდა, მზემ გამოანათა და სინათლის სხივებმა მწვანე ფოთლებშიც კი შეაღწია.
დიანემ ფართო ფოთლებს ქვევიდან ახედა და ერთმანეთთან ჩახუტებული რამდენიმე თეთრი ბამბის ქულასავით ფუმფულა პაწაწინა არსება დაინახა, რომლებიც ბაბუაწვერას ყვავილებს ჰგავდნენ.
– თქვენ ვინ ხართ? აქ საიდან გაჩნდით?
– ჩვენ თეთრი ჯუჯა ღამურები ვართ. ცეროდენა, ციცქნა, ცუცქნა, ცუნცულა, ფუმფულა, ცხვირპაჭუა და ციდა დაგვიძახეთ. დღისით თავს ვაფარებთ ამ ფართო ფოთლებს, რომელსაც სახლად ვიყენებთ, – აუხსნა ცეროდენამ.
– ხედავთ, დაბლა როგორ დავხარეთ კარავივით, ჩვენი გაკეთებულია, რომ არავინ შეგვამჩნიოს და კარგად დაგვიფაროს, – სიამაყით წარმოთქვა მათში ყველაზე უფროსმა, რომელსაც სახელად ცხვირპაჭუა ერქვა.
– როცა მზის სინათლე ატანს ამ ფოთლებში თქვენც თითქოს მწვანე ფერის ხდებით? ვეღარც კი გხედავთ, სულ არ ჩანხართ, თანაც რა პატარები ხართ! ისევე, როგორ მე და დრაკონი. მოდით ვიმეგობროთ! – შესთავაზა დიანემ.
– ამას რა სჯობს! ჩვენ არავის ვერჩით, არც მწერებს და არც სხვა სულიერ არსებებს, როგორც ზოგიერთი ღამურები. ჩვენ ხილის ნექტარს ვეწაფებით და მხოლოდ ამით ვსაზრდოობთ. ისე გვიყვარს ხილი, რომ ცხვირ – პირი სულ მოსვრილი გვაქვს და ასე მოგვწონს კიდეც, – გათამამდა ერთი ციდა ღამურა.
– მართლაც გიხდებათ ყვითელი ფერი, მეც მომწონს, – საუბარში ჩაება დრაკონი, – ჩვენც თქვენთან ერთად გავატარებთ ამ დღეს თქვენი კარვის ქვეშ და მერე ღამით უკან სახლში დავბრუნდებით.
დრაკონი და დიანე თეთრ ჯუჯა ღამურებთან ერთად ხის ტოტებს ეფარებოდნენ, რომელსაც ძალიან ლამაზი ყვავილები ჰქონდა. დრაკონმა ყველა მათგანი სათითაოდ მოინახულა, ახლოს მიფრინდა და გვერდზე დაუსკუპდა.
– ნახე როგორ