ჩემთვის ვწერ ჩემთვის ვწერ
ჩემთვის ვწერ , ყველაფერს ბედი წყვეტს.
არ მინდა ვიცოდე, რამდენი დრო დარჩა,
სამყარო , რომელიც ჩემს წლებზე მძიმეა,
სურვილებს მიფანტავს
და ბეწვზე ჰკიდია...
ვიცი რომ ავდივარ აღმართზე,
რომელიც სხვისია.
მზეს მთვარე ვერასდროს შეხვდება,
ორივემ იციან...
თუ ღამით მთვარე არ ანათებს,
იწყენს მზე, ბუტია...
ჭაობში ვარდება მზის სხივი...
დათბობას უცდიან
ვალაგებ ამ ფიქრებს... ამ ფიქრებს...ამ ფიქრებს...
ქაოსი მაცოფებს, მაფიქრებს
აზრების ჭიდილში მთვარე თუ აჯობებს,
მათ შორის უკეთესს მზესაც უსახსოვრებს...
არ მინდა დამთავრდეს ჩემი დრო...
სამყარო, რომელიც ჩემს წლებზე მძიმეა,
სურვილებს მიფანტავს
და ბეწვზე ჰკიდია.
P.S. როცა ვხედავ, რა უსასრულოა სამყარო, საკუთარი თავი მეცოდება სიმარტივით ...