პროლოგი
ახლა მხოლოდ როლი ჰქონდა ტელესერიალში და ოროთახიანი - ნიუ-იორკში, თუმცა ცნობილია, ამაზე ნაკლები პიედ-а-ტერრე1-ს მოპოვებასაც კი ბევრად მეტი ძალისხმევა სჭირდება; ლოს-ანჯელესშიც იციან, რა ფასი აქვს, როცა მანჰეტენზე საკუთარი ჭერი გაქვს. სცენარი კი იმავე დღეს მოვიდა, რა დღესაც - განქორწინების საბუთები.
ნებისმიერი რეჟისორი ამ დამთხვევას, ალბათ, ყურით მოთრეულსა და არარეალურს უწოდებდა, მაგრამ შიფერ დაიმონდი მისტიკურ დამთხვევებსა და ბედისწერის ნიშნებზე გიჟდებოდა. პატარა ბავშვივით სჯეროდა იმ ზღაპრის, რომ ამქვეყნად ტყუილუბრალოდ არაფერი ხდება: ის კინომსახიობი იყო და შეიძლება ითქვას, მთელი სიცოცხლე ისედაც „ზღაპარში“ ცხოვრობდა. ახლახან შემოთავაზებული როლის სათამაშოდ ექვს თვეს მაინც მოუწევდა ნიუ-იორკში ყოფნა, სადაც მას, როგორც უკვე გითხარით, ოროთახიანი ბინა ჰქონდა მეხუთე ავენიუზე. ამიტომ გადაწყვიტა, გადაღების დასრულებამდე აქ დარჩენილიყო, შემდეგ კი ისევ საკუთარ სახლში დაბრუნებულიყო, ლოს-ფელისში.
ამ როლს რომ დათანხმდა, ორი დღის შემდეგ „აივიში“ თავის ყოფილ ქმარს გადააწყდა - ვიღაც ქალთან ერთად სადილობდა. შიფერის ყოფილი მეუღლე შუა დარბაზში იჯდა მაგიდასთან და ქსელური კომპანიის ხელმძღვანელის ახალი სტატუსით ტკბებოდა, მასთან ერთად მყოფ ქალს კი ოფიციანტები ისეთი მოწიწებით ეპყრობოდნენ, მაშინვე მიხვდებოდით - ის უნდა ყოფილიყო მისი ახალი რჩეული.
ამბობდნენ, რომ კონცერტმაისტერი იყო, საკმაოდ კარგი ოჯახიდანაც, მაგრამ გარეგნულად ძვირად ღირებულ ბოზს უფრო ჰგავდა. მისი ქმრისთვის ეს ერთი რიგითი, ჩვეულებრივი და ბანალური კავშირი იყო, თუმცა შიფერი ოცდახუთი წელი ცხოვრობდა ჰოლივუდში და კარგად იცოდა, რომ კაცები სულაც არ არიან წინააღმდეგნი „ჩვეულებრივი კაცებივით“ მოიქცნენ, მით უმეტეს, თუ საქმე მათ პენისს ეხება. და ვიდრე „აივის“ მოსამსახურე ბიჭს პარკირების ტალონი გაუწოდა და შავი სათვალით სახედაფარული ელოდა მანქანას, უცებ გადაწყვიტა - ლოს-ფელისში სახლი გაეყიდა, საბოლოოდ დაევიწყებინა ლოს-ანჯელესი და მეხუთე ავენიუზე, თავის ოროთახიან ბინაში დასახლებულიყო.
***
- შიფერ დაიმონდი ახალ ტელესერიალში ითამაშებს, - უთხრა ინიდ მერლიმ თავის დისშვილს, ფილიპ ოკლენდს.
- ეტყობა, ძალიან ცუდ დღეშია, საწყალი, - ნაძალადევი ტრაგიზმით ამოიოხრა ფილიპმა.
დეიდა და დისშვილი მეხუთე ავენიუზე, პირველი ნომერი სახლის მეცამეტე სართულზე, ლუქსი-ტრიპლექსს1 თუ არ ჩავთვლით, ორ საუკეთესო ბინაში ცხოვრობდნენ. ბინების შემაერთებელ აივნებს არაჩვეულებრივი, გასახსნელი თეთრი გისოსები ჰყოფდა. სწორედ ამ გისოსებიდან ელაპარაკებოდა ახლა ინიდი ფილიპს.
- კარგი როლი ჩანს, - შეეკამათა ინიდი და იმ ფურცელს დახედა, ხელში რომ ეჭირა, - მონასტრის წინამძღვრის როლს თამაშობს, რომელიც მონასტერს იმიტომ ტოვებს, რომ საბავშვო ჟურნალის მთავარი რედაქტორი გახდეს.
- ძალიან დამაჯერებელი სიუჟეტია, - უპასუხა ფილ-
კინოპროდუქციაზე, როგორც წესი, მხოლოდ სარკაზმით ლაპარაკობდა.
- რატომაც არა?! ის ხომ დამაჯერებელია, გიგანტური რეპტილია ნიუ-იორკს რომ ატერორებს?! როგორ მინდა, ამ სცენარებს შეეშვა და ისევ სერიოზულ ლიტერატურას დაუბრუნდე...
- არ შემიძლია, - გაიღიმა ფილიპმა, - გამოუვალ მდგომარეობაში ვარ.
- ამ სერიალს რეალური ამბავი უდევს საფუძვლად, - ისევ განაგრძო ინიდმა, - მთავარი გმირის პროტოტიპი ვინმე სანდრა მაილსია, რომელმაც მონასტრის წინამძღოლის სენაკი საბავშვო ჟურნალის მთავარი რედაქტორის კაბინეტზე გაცვალა. ასეთი შემთხვევა მართლა მოხდა სამოცდაათიან წლებში. ეგ სანდრა მაილსი ერთი-ორჯერ მეც მოვიწვიე სადილზე; ძალიან საცოდავი არსება იყო, სულ იმაზე დარდობდა, ქმარი მღალატობსო. არც იყო გასაკვირი - იმდენი წელი იყო ქალიშვილი, აბა, გამოცდილება სად უნდა შეეძინა? ლოგინში რა უნდა მოეხერხებინა? კარგი, - თემა შეცვალა ინიდმა, - სერიალს ნიუ-იორკში გადაიღებენ.
- ჰო, - უპასუხა ფილიპმა.
- ესე იგი, სადარბაზოში ისევ შევხვდებით, - თქვა ინიდმა.
- ვის? - მოჩვენებითი გულგრილობით იკითხა ფილიპმა, - სანდრა მაილსს?
- არა, შიფერ დაიმონდს. სანდრა მაილსი დიდი ხანია, ნიუ-იორკიდან გადასახლდა, იქნებ ცოცხალიც აღარ არის.
- სასტუმროში რომ გაჩერდეს? - ისევ შიფერ დაიმონდზე გაუგრძელა ლაპარაკი ფილიპმა.
- სასტუმროში რა უნდა, როცა საკუთარი ბინა აქვს? - მხრები აიჩეჩა ინიდმა.
იდგა და ვაშინგტონ-სკვერსა და პარკს დასცქეროდა. ტერასიდან არაჩვეულებრივი ხედი იშლებოდა. ივლისის სიმწვანეშეპარულ და ახლად გაფოთლილ პარკს ჯერ აგვისტოს სიცხე და ხვატი არ შეხებოდა, თუმცა ფილიპი ამ სიმწვანეს კი არა, კუნძულ კატალინას ნავსადგურს ხედავდა და ის ოცდახუთი წლის წინანდელი ამბავი ახსენდებოდა.
- აჰა, ესე იგი, ეს შენა ხარ, ის გენიოსი? - უთხრა ზურგიდან ჩუმად მიახლოებულმა შიფერმა.
- რა მითხარით? - ჰკითხა გაოცებულმა ფილიპმა.
- მითხრეს, რომ იმ სულელური ფილმის სცენარისტი შენ ხარ!
- თუ სულელურად მიგაჩნიათ, მაშინ... - იმავ წამს შეტევაზე გადავიდა ფილიპი.
- რა - „მაშინ“, ყმაწვილო? - გულუბრყვილოდ ჩაეკითხა
ჩუქება
