ღალატი
არსებობს ერთი სულელური შეკითხვა: ,,შეიძლება, თუ არა ვინმეს ეპატიოს ღალატი?’’ დიახ, ეს შეკითხვა მიტომაც არის სულელური, რომ მას ერთადერთი სწორი პასუხი აქვს:
-არა!
-რატომ?
-იმიტომ, რომ ღალატის პატიება არ შეიძლება, იგი უნდა დაისაჯოს, ან გამოსყიდული იქნას!
სიტუაცია პირველი:
ცოლმა ქმარს მეგობართან შეასწრო... ქმარმა, რა თქმა უნდა, ცოლს ბევრი ბოდიში მოუხადა, პატიებაც თხოვა და არც საალერსო სიტყვები დუკლია... იგი დარწმუნებული იყო, რომ მეუღლე მას ადრე, თუ გვიან აპატიებდა, რდგან მას იგი ძალიან უყვარდა.
ცოლს მართლაც ძალიან უყვარდა თავისი ქმარი და... ამიტომაც არ აპატია. ერთხელაც საჭმელში ძილის წამალი ჩაუყარა, მაგრად დააძინა, ნარკოზი გაუკეთა და დაასაჭურისა. (ცოლი ქირურგი იყო და ოპერაციამ მშვიდობიანად ჩაიარა).
საძაგლობაა...
სიტუაცია მეორე:
ქმარმა ცოლს უცხო მამაკაცთან შეასწრო. ქმარმა უცხო მამაკაცი აიძულა გადაეხადა მისი მეუღლისთვის ,,მომსახურების ფასი“ ხუთი დოლარი. მერე სასადილო მაგიდას სქელი მინა გადააფარა და ის ხუთდოლარიანი მინის ქვეშ ამოსდო. მრავალი წლის განმავლობაში აიძულებდა ქმარი ცოლს, ყოველდღე ეცქირა მისი ღალატის საფასურისათვის. ქალი ნერვიულობამ დააგლახა და დააჭლექიანა.
საძაგლობაა...
მიუხედავად იმისა, რომ ყველა მოღალატე ქმარიცა და ცოლიც იმსახურებს მკაცრ სასჯელს, მაგრამ საყვარელი ადამიანების ასეთი წამებისათვის გაწირვა მართლაც საზიზღრობაა. ჯერ ერთი, ეს შურისძიება საბოლოოდ ვერავითარ სიამოვნებას ვერ მოგანიჭებთ და ბოლოს, ვერც საკუთარ თავს აპატიებთ ამ გულქვაობას,
არსებობს კი გამოსავალი ამ მძიმე მდგომარეობიდან?
ქრისტე გვასწავლის: მარჯვენა ლოყაში რომ შემოგილაწუნონ, მეორე ლოყა მიუშვირე!
? ? ?
,,ინსანსა მისი გონჯობა ბუკზე არნა შემოკრა
კაცმა მეიყვანა ქალი, მეგემ ორსულად იყო სხუა კაციდან. ფუში გეეზარდა ქალსა. კაცმა მისი გონჯობა ბუკზე არ შემოვკრაო, ააფერი უთხრა; გეიტანა, არ იმტუტა. ქალმა ბაღვი იშუა ადრე. რა ქნან ახლა, ხალხიდან ცხვენიან.
კაცი ჯამეში იარებოდა. ქალსა უთხრა: საბახნამაზის ლოცვას რომ დევწყებთ, ჯამეში ბაღვი მეიყვაი და ჯამი კარ დატიეო. ქალმა მიიყვანა ბაღვი ჯამი კარ, თვითონ დეიმალა.
გამოვიდნენ მლოცველები, რომ ბაღვი ტირის, ვინმე არ ჩანს.
-ბაღვი ვისია? ბაღვი ვისია?-იკითხეს, არავინ გამოჩინდა პატრონი. ხოჯამ თქვა:
-ვინმემ წევყვანოთ, ღმერთის ყულია, ღმერთის გაჩენილი, ცოდვა არიო. იმ კაცმა თქვა:
-ერთი ქალ ვკითხავ, ბელქი გაზდის და მე წევყვანო.
ქალი რაზ გახდა, გერჩექ მისია, რაღათ უნდოდა კითხვა, მარა ხალხის თვალში გოია კითხა. მიიყვანეს ბაღვი და გაზარდეს.
ღმერთ გამჩენელსა ნაბრძანები აქ: ინსანსა მისი გონჯობა ბუკზე არნა შემოკრა, სირცხვილიდანნა გამეიყვანო ინსანი. მუცელი მარტო საჭმლისთვის არნა ქქონდეს, საბრიანინა იყო.
ეს კაცი მადლიანი იყო, საჯენნეთო, ღმერთ გამჩენელიდან შიეშინდა, ღმერთ ასე აქ ნაბრძანები, მე მცდის. რაფრა მევქცეო.
ქალი სირცხვილიდან რომ გამეიყვანა კაცმა, ეს ქალმაც მიხტა და მისი ყუსური არ დავიწ-ყებია სიკვდილამდინ, ფეხის წვერებზე იდგა და ისე ემსახურებოდა კაცსა სიცოცხლეში.“
არაჩვეულებრივია!!!
არაჩვეულებრივია პროფესორ შუშანა ფუტკარაძის მიერ თურქეთში მცხოვრები ქართველი გლეხის პირიდან გადმოფრქვეული უჩვეულოდ სიტყვათწყობილი უძველესი ქართული სიბრძნის ამ უნიკალური ნიმუშის ჩანაწერი.
მაშასადამე, არსებობს რეცეპტი, თუ როგორ უნდა მოექცეთ ძვირფას ადამიანს, რომელმაც თქვენს წინაშე დიდი დანაშაული ჩაიდინა, უფრო მეტიც, გიღალატათ:
ადამიანს მისი სიგლახე პირში არ უნდა მიახალო, არამედ არაფერი არ თქვა: არც ცუდი, არც კარგი, მოთმინება იქონიე! (ამაზე დიდი სიბრძნე არც არასდროს წამიკითხავს და არც გამიგონია).
-როგორ გამოისყიდოს დამნაშავემ თავისი ცოდვა?
ქალმა
ზეპირად უნდა იცოდეს, რომ კაცის გულისაკენ მიმავალი გზა მის კუჭზე გადის, აკეთოს გემრიელი საჭმელები, სულ ფეხის ცერებზე იდგეს და რაც მთავარია, ქმარს ენა არ შეუტარტალოს; ქალის მტერი მისი ენაა ეფრემ ვერდი გვასწავლის, რომ კაცს სახლიდან გააქცევს: მუდმივი წვიმა, მუდმივი სიმყრალე და ქალის ენა.
,,გათხოვების წინ, გოგონა დედამ დაარიგა: რაც უნდა გაბრაზდესო ქმარი, გაფიცებ, სიტყვა არ შეუბრუნოო და ნერვები რომ ადვილად დაიწყნარო, თოჯინები მოქსოვეო. გავიდა ხანი, დედამ თავისი შვილი სიკვდილის წინ თავისთან დაიბარა და სთხოვა, მანდ მაღალი კარადის თვზე დიდი კოლოფი რომ დევს, ჩამომიღეო. შვილმა კოლოფი ჩამოიღო, შიგ ორი ნაქსოვი თოჯინა იდო...
-ნუთუ შენ და მამაჩემს ცხოვრებაში ორზე მეტჯერ არ გიჩხუბიათო? - გაუკვირდა შვილს, დედამ უთხრა:
-ეხლა გაზეთიც ამოიღეო.
შვილმა გაზეთი ამოიღო და მის ქვეშ უამრავი ფული აღმოჩნდა.
-დანარჩენი თოჯინები, შვილო, გავყიდე და მილიონიც დავაგროვეო, - აუხსნა დედამ.“
ბარქალა, ქალო!
ალბათ, გასაგებია ამ გონიერ ანეგდოტის მორალი:
ცოლ-ქმარს შორის ყოველგვარ ჩხუბს და ენის ტარტალს, ყველთვის ჯობს საქმე აკეთონ, თუნდაც თოჯინები ქსოვონ, ამით ნერვებსაც დაიწყნარებენ და ბარაქასაც შექმნიან.
კაცმა
,,-რას გულისხმობ, რამე თუ მიქარე? ბოდიში არასოდეს მოიხადო, პატარავ, არ ილაპარაკო. ყვავილები გაუგზავნე, ბარათი - არა. მხოლოდ ყვავილები. ყავავილები ყველაფერს ფარავენ. საფლავებსაც კი.“
ერიხ მარია რემარკი ,,სამი მეგობარი“
იშვიათად არის, რომ ქალს ყვავილები ნაკლებად უყვარს, მაშინ კაცმა ქალს საჩუქრები უნდა მიართვას, განსაკუთრებით, ტკბილეული.
არ უნდათ? ვერ აკეთებენ? მაშინ მათ სიგლახეს ბევრჯერ წამოაძახებენ.
ჩუქება
