უფრო ბნელა ჩემთან, ვიდრე გარეთ თორმეტზე..
პოეზია და რამე ვსაუბრობთ მომენტზე.
წამები რომ შავია, შორი არის უღელი..
სიშავისა შეშურდა ამ ღამესა წუხელის..
ზღვაზე ლურჯი ლექსია, ლექსი, დანალურჯები..
რითმებით ცემილი და ცაზეა ლურჯები..
თეთრზე თეთრი ფურცელი, მტრედზე მშვიდია
ჩემზე დიდი სიმშვიდე არსად არ იციან..
სიკვდილს ასე ვერ უკმევს საკმეველის სურნელი
ახლა ჩემი სიწმინდე არის დანალურჯები..
პოეზია მე მშვენის გვირგვინებად დადგომა..
ახლა უფრო მომინდა მე პოეტად გახდომა..
ასე არ წერს არავინ როგორც კალმად ვიქეცი..
მე ვნებების სიწითლე ჯოჯოხეთსა მივეცი..
ჩემს ლექსებში რითმებზე ტკივილია მეტია..
მაგრამ მაინც ტკივილი აქაც ვერა ეტია..
ვერ გავაძღე ოლიმპო, ვერ გავაძღე მუზები..
აქ მეტია სიშორე, აქ მეტია ლურჯები...