თავი პირველი სასწრაფოს მანქანამ მოუხვია და აივი წინ გადაქანდა. მანქანაში ყველაფერი აზრიალდა.
– კარგი, ბატონო, – თქვა სასწრაფოს ექიმმა და კლიპბორდს თვალი მოსწყვიტა. მელოტი იყო, მკლავები, მაჯებიდან იდაყვებამდე, ფერგადასული სვირინგებით ჰქონდა მოხატული, – სრული სახელი რა გქვია?
– აივი ელიზაბეთ სპაროუ, – სხაპასხუპით მიაყარა გოგომ და ყვითელი ბოტები იატაკზე აატყაპუნა.
მანქანაში დახუთულობა იყო, სუფთა ჰაერის ჩაყლაპვა უნდოდა. ექიმის მხარს იქით გაიხედა და გაიფიქრა, რა იქნება, ვთხოვო, ამ დაბურული სარკმლებიდან რომელიმე მაინც გააღოსო. სარკმლის მინაში ირეკლებოდა, როგორ უქანავებდა გოგოს ხუჭუჭა ყავისფერი კულულები, დღეს – ჩვეულებრივზე მეტად გაწეწილი.
ექიმმა ბურთულიანი კალმით რაღაც ჩაიწერა და მანქანის ბოლოსკენ შეტრიალდა:
– შენ რაღა გქვია?
მერხის მეორე მხარეს წინ წახრილი და ფეხებგაჩაჩხული იჯდა ბიჭი, კაპიუშონიანი ნაცრისფერი ანორაკი(ანორაკი – ტყავის, ან ნაქსოვი ზედა ტანსაცმელი, კაპიუშონიანი; წინ ერთი დიდი ან ორი პატარა ჯიბით) ეცვა და ზედ ჯგუფ "რიპზის" ლოგო ეხატა. წვრილად დახუჭუჭებული ქერა თმა თვალებზე ჩამოჰყროდა, თუმცა აივიმ იცოდა, რომ ბიჭი მას უყურებდა.
– მე – სები, – მშრალად მიუგო ბიჭმა ექიმს, – ამის ძმა ვარ.
ექიმს გაეღიმა და სახელი ჩაჯღაბნა. აივი შეეცადა, სებზე ფიქრი გონებიდან ამოეგდო. სულ სების ბრალია, რაც მოხდა.
საკაცეზე დაიხარა და სილვი ბებოს ხელი ჩაჰკიდა. ხელი ჩვეულებრივზე რბილი ეჩვენა. ბებოსთვის ზეწარი ფხრიწიანი ზორტებით შეეკრათ გულმკერდზე, კისერს ფიქსატორი უჭერდა, ცხვირ-პირზე კი ჟანგბადის მქრქალი ნიღაბი ეფარა. აივის იგი ასეთი მისუსტებული არასოდეს ენახა.
– და, ასაკი? ვინ რამდენი წლისა ხართ? – განაგრძო ექიმმა.
– მე – თერთმეტის, – მიუგო აივიმ და სილვი ბებოსკენ მიჩოჩდა.
– მე – თექვსმეტისა, – ხმა დაიბოხა სებმა.
აივი მოიღუშა და ძმას ალმაცერად გახედა. ერთი თვეა, რაც სები თოთხმეტისა შესრულდა.
– კეთილი და პატიოსანი, – სახე მოულბა ექიმს, – გატყობთ, ორივენი ძალიან ნერვიულობთ, მაგრამ დამიჯერეთ, ყველაზე უფრო იმით დაეხმარებით ბებოს, თუ წყნარად და მშვიდად იქნებით. საავადმყოფოში რომ მივალთ, მიმღებში შევიყვანთ და ექიმი საგულდაგულოდ გასინჯავს. მერე შეიძლება ოპერაცია დასჭირდეს, ასე რომ, ერთხანს საავადმყოფოში მოუწევს დარჩენა.
აივი მოიღუშა. სილვი ბებოს ერთადერთხელ გაუთევია ღამე საავადმყოფოში – ეს ამბავი ყველამ იცის – მაგრამ ეს შემთხვევა აივის მშობლების დაბადებამდე მოხდა.
– იცით, რა სჭირს? – იკითხა.
ექიმი შეიჭმუხნა:
– მგონი, ბარძაყის ძვლის მოტეხილობა უნდა ჰქონდეს, შეიძლება – მაჯისაც, მაგრამ სანამ რენტგენს არ გადავუღებთ, ზუსტად ვერ ვიტყვით.
სანამ ექიმი რაღაცას ინიშნავდა, აივი სილვი ბებოს ხელზე მოეფერა და გაიფიქრა, ნეტავ მაშინაც თუ გადაუტყდა ძვლებიო. შეიძლება გადაუტყდა კიდევაც. უჩვეულო ქარბუქის დროს მოუვიდა ავარია და რამდენიმე დღე უგონოდ იყო; მერე, როცა გონს მოვიდა, ვერც ავარია გაიხსენა და ვერც ავარიამდე მომხდარი ამბები. პოლიციამ მხოლოდ მისი სახელი გაიგო, ისიც იმიტომ, რომ ყელსაბამი ეკიდა, რომელზეც "სილვი" იყო ამოტვიფრული. აივის დედა ამბობს ხოლმე, რეტროგრადული ამნეზია დაემართაო. აივიმ ზუსტად იცის ავარიის თარიღი, იმიტომ რომ, ოჯახში ამ ამბავს ხშირად ახსენებენ: 1969 წლის 5 იანვარი. შობის მეთორმეტე ღამე.
– სანამ საავადმყოფომდე მივიდოდეთ, – განაგრძო ექიმმა, – ერთხელაც უნდა დავაფიქსირო მომხდარი, – საათს დახედა, – ახლა დილის ცხრის ნახევარია, ანუ დაახლოებით, რვას რომ თხუთმეტი წუთი აკლდა, მაშინ დავარდა, არა? თქვენი თქმით, ბებოს სამზარეულოში დაუცდა ფეხი, სანამ თქვენ ორივენი მეორე ოთახში იყავით, ხომ?..
აივიმ წარმოიდგინა, როგორ წაბარბაცდა სილვი ბებო, ზურგზე დაეცა და ფეხებს გულაღმა ამოტრიალებულ ხოჭოსავით იქნევდა ჰაერში. იქვე მაინც ყოფილიყო, რომ ეშველა.
სებმა ნერწყვი გადაყლაპა:
– ტკბილ ღვეზლებს აცხობდა და უცებ ყვირილი მოგვესმა.
"ჩვენს ყვირილში" – გაახსენდა აივის და ძმას ნაწყენი მზერა ესროლა. "რიპზის" ახალ, სულელურ პლაკატზე ჩხუბობდნენ (სებს ის პლაკატი საშობაოდ აჩუქეს). აივის შემთხვევით ფორთოხლის წვენი გადაესხა ზედ; სებს რომ ერთი ამბავი არ აეტეხა, იქნებ სილვი ბებოსთან უფრო მალე მიერბინათ.
ექიმმა კლიპბორდი დახურა.
– კარგი, საკმარისია. შეგიძლიათ, დედასა და მამას დაუკავშირდეთ?
აივიმ ამოიოხრა. "ნეტავ მართლა!" იმაზე მეტად არაფერი უნდა, ახლა დედა და მამა აქ იყვნენ.
– ესემესი გავუგზავნე, მაგრამ ჯერ პასუხი არ მოსულა, – თქვა სებმა, – საავადმყოფოში რომ მივალთ, ვეცდები, დავურეკო. დედა მუშაობს, მაგრამ სანამ ცვლა დაეწყება, ეგებ მოვასწროთ და დაველაპარაკოთ.
აივი გუშინ დილით დაემშვიდობა დედას. დედა რომ აქ იყოს, დატრიალდებოდა და მთელ ამ გაუგებრობას წამში მოაგვარებდა. აივიმ
ჩუქება
