ლტოლვილობის სინდრომი
მადლობელი ვარ ყველა თქვენგანის, ვინც გზაზე გადამეყარეთ.
სასტუმრო ქვინსამდე ავტობუსის გაჩერებიდან გზა უგრძესად და დამქანცველად ეჩვენა. ჰომ-ოფისში, კროინდონზე დილის 6 საათიდან რიგში დგომით, შესასვლელში პოლიციელების მიერ საგულდაგულოდ შემოწმებული და რამდენჯერმე დაკითხული, მეოთხე სართულზე გაამწესეს. ჩანთა გაუჩხრიკეს, სხვებთან ერთად მოსაცდელ დარბაზში ადგილი მიუჩინეს, გააფრთხილეს, არსად გახვიდე, გამოგიძახებენო და ქაღალდზე დაწერილი მისი ნომერი - 199 მისცეს. ის ახლა # 199-ია. ნომრების რაოდენობა მატულობს, თავისუფალი სკამი უკვე აღარაა. თვალები აუჭრელდა. სკამების პირდაპირ, დარბაზის მთელ სიგრძეზე ჰომ-ოფისის თანამშრომლების განყოფილება მიუყვება 15 ნაწილად დაყოფილი და დანომრილი. რიგ-რიგობით ინთება სარკმელების თავზე წითლად იქ ნომრები და უხმობენ უკვე # 209-ს, 135-ს, 71-ს, 117-ს... კანტი-კუნტად ჩაესმის მოპასუხეთა პასუხი თანამშრომლების შეკითხვებზე „სახელი, რამდენი წლის ხარ, სადაური ხარ, რა ენაზე ლაპარაკობ, როდის შემოხვედი გაერთ. სამეფოში, რით, რას ითხოვ, უკან რომ გაგაბრუნოთ რა მოგივა, შეგიძლია თუ არა დაამტკიცო შენი მოთხოვნის საფუძვლიანობა... დაკითხულებს უკანვე აგზავნიან სკამზე და ეუბნებიან, რომ უნდა მოიცადოს, კვლავ გამოიძახებენ და თითის ანაბეჭდებს აუღებენ. თავშესაფრის მთხოვნელები ძირითადად აფრიკის ქვეყნებიდან, ირანიდან, ერაყიდან, იუგოსლავიიდან, ყოფილი სსრკ-დან არიან. არიან მარტოხელებიც, ბავშვებიანები, წყვილები... ძირითადად ახალგაზრდები. თავისი ასაკის რამდენიმე წყვილსაც მოკრა თვალი.
# 199-მა ჩანთიდან წყლიანი ბოთლი ამოიღო, დალია, სველი ხელი სახეზე ჩამოისვა და მოთმინებით აღიჭურვა უკვე მერამდენედ. მერე ისიც გამოიძახეს, დაკითხეს და უკანვე დასვეს. ღამის 7 საათზე დარბაზის ბოლოში განლაგებული ტექნიკურ განყოფილებიდან მისი ნომერი გამოიძახეს. შევიდა. აფრიკელმა ინგლისელმა საგულდაგულოდ აიღო ათივე თითის ანაბეჭდი. მეორემ მისი მოქანცული სახე ანფასსა და პროფილში დააფიქსირა. მესამემ კომპიუტერიდან შეკრებილი მონაცემების და ფოტოს მიხედვით ინდ შექმნა, რომელიც იუწყება, რომ მარინე ბეჟანის ასული ჩაგანავა დღეიდან - 1992 წლის 2 ნოემბრიდან - გაერთიანებულ სამეფოში პოლიტიკური თავშესაფრის მაძიებელია, არ აქვს მუშაობის უფლება და მთლიანად ჰომ-ოფისის განკარგულებაშია.
მერე კვლავ დარბაზში გაუშვეს, იქედან ისევ რომელიღაც სარკმელმა გამოიძახა, მისცა რუქა, რომლის მიხედვითაც # 199-ს შეუძლია ჰომ-ოფისიდან გავიდეს, იაროს მარცხნივ, გადაკვეთოს ოთხი ქუჩა, მე-5 ქუჩაზე შეუხვიოს და იქვე ხელმარცხნივ დაბალ შენობაში - ლტოლვილთა დახმარების ცენტრს მიადგეს. აქ მას მისცემენ თავშესაფარს, რაც გულისხმობს საცხოვრებელსა და სასმელ-საჭმელს.
# 199-მა ჰომ-ოფისის შენობიდან ღამის 9 00 გამოვიდა. დღეს უკვე მესამედ აუჩუყდა გული, ცრემლები მოერია, ჩანთა ტროტუარზე დადო. ღრმად ჩაისუნთქა, მერე სიგარეტს მოუკიდა, ერთხელ კიდევ დარწმუნდა, რომ ადამიანი მოუსვენარია, ბევრჯერ იმას ეპოტინება, რაც მის ძალებს აღემატება, უამრავ სისულელეს სჩადის, თავს ხიფათში იგდებს და მერე იწყებს ვაი-ვიშის ძახილს. გადაწყვიტა, რომ კიდევ ერთხელ გადადგას სულელური ნაბიჯი და რაკი გადადგა, კეთილი ინებოს, ტირილს თავი დაანებოს, აიკიდოს ახლა ის ჩანთა და მიაგნოს უპატრონოთა თავშესაფარს.
ასეც მოიქცა. კეთილმოსურნე ღიმილით მიიღეს; სხვა მრავალთან ერთად მოსაცდელში დასვეს. მერე # 199 დაკითხეს, პასუხები ქაღალდებში დააფიქსირეს, ხელმოწერილი მთელი შეკვრა ქაღალდების ქსეროასლები ლამაზ პაპკაში ჩაუწყვეს, ორიგინალები თვითონ დაიტოვეს და უთხრეს, რომ აგერ ეს ქურთის ბიჭებიც სასტუმრო ქვინსში გავამწესეთ და ამათ გაჰყევითო. დაავლეს იმ ბიჭებმა # 199-ის ჩანთას ხელი, ავტობუსის გაჩერებამდე არბენინეს, მერე # 469-ში შეცვივდნენ, 20 წუთი მგზავრობის შემდეგ ჩამოცვივდნენ, ისევ არბენინეს და ქვინსში, მისაღებში მიარბენინეს. ჰოდა, ახლა აქ დაჯდა გულამოვარდნილი და გამოლენჩებული. მერე მისაღების მორიგე ავღანელმა კაცმა შენ რუსი იქნები ზდროვსტვუიტეო, - უთხრა. # 199-ს სახეზე ღიმილის მსგავსი რაღაც გამოეხატა. მეორე, უფრო ახალგაზრდა იტალიელმა თუ პუერტო-რიკელმა მორიგემ მის ჩანთას დაავლო ხელი და წამომყევითო, უთხრა. ბევრი იარეს აღმა-დაღმა სასტუმროს ლაბირინთებში და რომელიღაც სართულზე, რომელიღაც ოთახში შეიყვანეს. იქ ჯამაიკელი შავი გოგო ცხოვრობდა შავი ბიჭით პატარა ოთახში. # 199-ის დანახვაზე ცეცხლები გადმოჰყარა და ხმამაღლა და მოშინაურებულად უსაყვედურა აფრიკელ დაცვის თანაშრომელს, რომელიც მას უკან მიჰყვებოდა. # 199 გაღიმება სცადა. დაცვამ აუხსნა იმ ჯამაიკელ გოგოს, გირჩევნია ეს შემოგისახლონ, სულ ერთია, ამ ოთახში მარტო მაინც არ გაგაჩერებენო. შავტუხა, დასაძინებლად გამზადებული ტიტლიკანა ბიჭი დედას მიეწეპა # 199-ის დანახვაზე, ხოლო # 199-მა მათი საწოლიდან ოდნავ მოშორებით ორსართულიანი საწოლის პირველ სართულზე მოადინა ზღართანი.
# 199-მა მთელი ღამე ახველა, და საწოლის თავთან დადგმული ბოთლიდან წყალი სვა. ჯამაიკელმა გოგომ ეჭვის თვალით ყურება დაუწყო დილით, მაგრამ არაფერი უთქვამს. ბავშვი აბანავა, თვითონაც იბანავა, უწვრილესი ჯინსი ამოიცვა, რომლიდანაც სამკუთხა ტრუსიკი, შიშველი წელი და მუცელი ძალზე სექსუალურად მოჩანდა, ზემოდანაც უწვრილესი მოკლე მაისური გადაიცვა ღრმად ამოჭრილი ფრიად, უმოკლესად შეკრეჭილ თავზე