განმარტებანი და თავის მართლებანი The universe is made of stories, not atoms.
Muriel Rukeyser
("სამყარო შექმნილია ამბებისგან და არა ატომებისგან". მურიელ რაკისერი)
ამ უცნაურ წიგნში სამი ამბავი (ერთი მათგანი არაპროპორციულად გრძელი) და განმარტებითი ტექსტია, რომელიც მათ აერთიანებს. დამაკავშირებელი მასალა, რომელსაც "კიკლოპი" დავარქვი, შეიძლება განვიხილოთ, როგორც დამატებითი მოთხრობა, მთლიანად დოკუმენტური - თუმცა ვაღიარებ, ამ მხრივ არაფრად ვარგა: იქ არის გრძელი და დაწვრილებითი შესავალი, არის დასკვნა, მაგრამ თითქმის არ არის თხრობითი ნაწილი, რომლის მაგივრად მკითხველს ელოდება რამდენიმე გვერდი ჩემი ცელქი განსჯისა, უფრო სამეცნიერო-პოპულარული მიმართულებით.
შენდობას ვითხოვ ამ ნაკლოვანებებისთვის, მაგრამ წიგნი სხვანაირი ვერც გამოვიდოდა. კიკლოპის სამუშაო უფრო არ დამიკონკრეტებია იმ მიზეზებით, რაც სრულიად ნათელი შეიქმნება. მეორე მხრივ, საერთოდ რომ არ მეხსენებინა, ვერც ეს შევძელი - სხვანაირად ჩემი სამი ამბავი ყველანაირ კავშირს დაკარგავდა ერთმანეთთან: გაუგებარი იქნებოდა, რა აქვთ საერთო, ვინ დაწერა და, საერთოდ, აქ საიდან მოხვდნენ.
ამიტომ მხედველობაში იქონიეთ: ჩემი მიზანია - იმდენად კიკლოპზე კი არა, უფრო იმაზე მოვყვე, თუ რა ნახა და გაიგო თავის პოსტზე, რამეთუ ამათგან ბევრი ამბავი ყურადღების ღირსი მგონია.
ჩემს წიგნში ხანდახან ვსარგებლობ სამეცნიერო ტერმინოლოგიით. მინდა, ხაზგასმით ვთქვა, რომ ფიზიკოსი არა ვარ და, საერთოდ, არანაირი ტექნიკური ცოდნა არ გამაჩნია. უბრალოდ, ვცდილობ ხილვადი რეალობა ავხსნა იმ ტერმინებით, რომლებიც ყველას ესმის, რათა არ გამოვიგონო მეტისმეტად ბევრი ნეოლოგიზმი. შესაძლოა, ფიზიკოსმა ჩემს თხრობაში შეუსაბამობები და წინააღმდეგობები იპოვოს. ამ შემთხვევაში ვთავაზობ, ჩემზე უკეთესი ახსნა მოიფიქროს და თავის მეხსიერებაში შეინახოს.
საკითხის ფიზიკური მხარე, სინამდვილეში, ჩემთვის არცთუ ისე მნიშვნელოვანი, მაგრამ საკმაოდ საინტერესოა. გალილეისა და კოპერნიკის ხანაში თვლიდნენ, რომ შესავალი საეკლესიო დოგმასთან რევერანსით უნდა დაეწყოთ და ყველა გამოთქმული ჰიპოთეზა და ვარაუდი მასთან შეესაბამებინათ, დღეს კი ისევე უნდა მოვუყაროთ მუხლი სამეცნიერო დოგმას. და თუკი ხანდახან ვამბობ "მულტივერსს" და "მრავალგანზომლებიანობას", ამას დაახლოებით იმავე გრძნობით ვაკეთებ, რომლითაც გალილეის შეეძლო თავის წიგნში წინასწარმეტყველი ისაია და უფლის ანგელოზები მოეხსენიებინა: მოკრძალებული რწმენით, რომ წმინდა წერილი მე, ცოდვილმა ჯადოქარმა ნაწილობრივ მაინც მართებულად გავიგე.
წიგნში თითქმის არ არის კავშირი აქტუალურ სინამდვილესთან. ვფიქრობ, რომ ჩვენს დროში ეს უფრო ღირსებაა, ვიდრე პირიქით.
შემდგომად ამისა ჩემს მოკრძალებულ ნაშრომს პატივისცემით გადავულოცავ მკითხველ კაცთა და აგრეთვე ქალთა ტერფთა, ნაბიჯთა თუ ნაკვალევთა, თუნდაც აცა-ბაცათა და, რა იცი, ეგება, სწორთაც.
k 1156