უკვე საღამოა და ჩვენ სახლში ვბრუნდებით. შენ მხოლოდ მომისმინე, როცა ვილაპარაკებ. წყნარი ხმით დაგიმშვიდებ ამღვრეულ გონებას, თმებს მოვაცლი შემოდგომის ფოთლებს და ფეხებთან დაგიყრი. დაღლილ წვივებზე ხელებს შემოგხვევ და ქვემოდან აგხედავ. შენი თვალებით წვიმა მოვა, ხელით შეაგროვებ და თავზე დამაყრი. შემდეგ ვიცინებთ დილამდე, სანამ არ მოვა დრო ისევ წასვლის და განშორების... ტკბილ და იდუმალ გრძნობით დამთვრალ საღამომდე.