ანოტაციის წერისას თვალწინ კართა ლეგიონმა ჩამირბინა მსუბუქ მწყობრად, თითოეულზე დაწერილი თითო სტრიქონითა და უკან მიდევნებული ქართული ასონიშნებით. მათ შორისაა მაინცდამაინც ის, მოორნამენტებული კარი, რომელიც უტყვი ღრჭიალით ამოძრავდება ხოლმე და ,,-ჰოპ!“ უმალ მეორე კარიც იღება - ყოველ ჯერზე სხვადასხვა - მრავალ და ფერად სამყაროში შესასვლელად; ამიტომაც ამ წიგნს ,,კარის პოეზია“ დავარქვი. პოეზია ,,ქმნას“ ნიშნავს - შეგრძნებებით აღქმულ-დამახსოვრებული ქრონიკის გონებაში აგებასა და სიტყვიერ გამოხატვას. ის, რაც პოეზია არაა, პროზაც ვერ იქნება. უემოციოდ პირდაპირი მნიშვნელობით თხზვა მხოლოდ დოკუმენტალისტიკაა, თუ სხვა არაფერი... ,,კარის პოეზია“ არის იმ ლექსთა სახლი, რომელთა საფუძველი საკუთარი რეალური ცხოვრების ცალკეული ეპიზოდებია - იმ კარიდან შემჩნეული ფაქტები, რომელსაც შთაბეჭდილება, განწყობა და ვნება ჰქვია. ამ ლექსებს სქესი არა აქვთ, არც ენა, არც ეროვნება - სიყვარული, თავისუფლება, სიცოცხლე, სიკვდილი და სამშობლო - მსოფლიო ანბანით დაწერილი ცნებებია. ჩემმა პოეზიამ მე ამირჩია. მე თქვენ აგირჩიეთ მკითხველებად. დანარჩენს თვითონ მოგიყვებათ, როცა ყდაკარს გამოაღებთ. პატივისცემით, სოფიო კუბლაშვილი. 24.04.2017