როცა ისეთი ადამიანი ტოვებს წუთისოფელს, როგორიც ბეგი იყო, ჩვენ მხოლოდ მის წასვლას როდი ვდარდობთ. დასანანია, უამრავი პერსონაჟის გაუმხელელი სიკვდილი, რომელიც ავტორს შეეძლო შეექმნა. ეს დიდი გარდაცვალებაა. ბეგის მინიატურები გამოცდილი კაცის დაწერილს ჰგავს. ცხოვრებისგან კარგად გაწვრთნილი და ყველა ავ-კარგის დამნახველი კაცის. ეგებ იყო კიდეც გაწვრთნილი და გამოცდილი. თემები მრავალფეროვანია. დიალოგები თითქოს წააგავს გურამ რჩეულიშვილისას, ლაკონურია და ემოციური. საყოფაცხოვრებო სცენები ფინალის მეშვეობით უმალ მისამართდებიან ფილოსოფიურ იგავებში. ენა მარტივია, ადვილად მისაწვდომი - სათქმელი რთული და ფიქრში ჩამწვდომი. გაიცანით ბეგი - გააგრძელეთ მისი სიცოცხლე... გიორგი კეკელიძე