წინათქმა
ნაღდად არ ვიცი როგორ და რანაირად, მაგრამ ეს წიგნი აბლაბუდას ზღაპრის გაგრძელება გამოვიდა ან შეიძლება აბლაბუდას ზღაპარია (რომელიც ორი წლით ადრე დაიწერა) გაგრძელება ეს კი დასაწყისი. უბრალოდ ეს ორი ამბავი ერთმანეთზეა დამყარებული, ერთმანეთშია გადაქსაქსული და მაინც ორი ცალ-ცლაკე წიგნია თავისი დასაწყისით, თავგადასავლით და ბოლოთი და მნიშვნელობა არ აქვს რომლით დაიწყებთ - თავით, რომელიც შეიძლება ბოლო იყოს თუ ბოლოთი რომელიც თითქოსდა დასაწყისია, რადგან ორივე ერთად ქმნის ერთ თუნდაც მოგონილ, სრულიად არარეალურ და საინტერესო ამბავს.
ყველა წიგნი, ყველა ამბავი თავიდანაა ავტორის, სანამ კომპიუტერს მიუჯდები და კლავიშებზე დააბრახუებ თითებს ან პასტით ხელში დაჯღაბნი, ააჭრელებ სუფთა ფურცლებს, მანამდეა იდეა მხოლოდ შენი, მაგრამ როგორც კი წერას დაიწყებ ცოცხლდება, მოძრაობაში მოდის და ხშირად სრულიად დაუკითხავად შენი ჩანაფიქრიდან სხვაგან უხვევს, სხვა გზით მიდის, როგორც ცოცხალი არსება იწყება-იბადება, იზრდება, ჩიავდება და მთავრდება.
თომას მანს უწერია თავის რომანზე: ჯადოსნურ მთას არ სურდა დასრულებაო და პატარა მოთხრობად ჩაფიქრებული ამბავი დიდ რომანად იქცა.
ახლა ძალიან გამიჭირდება იმის თქმა სად და როდის დამთავრდა ჩემი იდეა, ჩანაფიქრი და საიდან გაცოცხლდა, თავისი დინებით წავიდა ამბავი.
მაგრამ ერთი ნამდვილად ვიცი, ამ დინებამ ისეთ ადგილას მიმიყვანა, ისეთი წიგნი დამაწერინა, რომლის წერა მაგარი სასიამოვნო აღმოჩნდა და როგორი წიგნების წერაც მინდა ძალიან.
ზოგმა შეიძლება ჩათვალოს რომ ამ ამბავს უამრავი რამ აკლია - სიღრმე, ფსიქოლოგიური პორტრეტები და წიაღსვლები, ისტორიული ფაქტები, მაშინდელი არქიტექტურის, ენისა თუ ადათ-წესების ცოდნა, ნამდვილობა, ანუ ამ ისტორიის ალბათობა ჩვენს რეალურ სამყაროში (რაც ჩემი აზრით ასეთი წიგნებისთვის სისულელეა და მეტი არაფერი, მოგწონს იკითხე და დაიჯერე ან არ დაიჯერო (ამ წიგნის ბოლოც ეგეთია), არა და დახურე და გადადე).
მოკლედ, ზოგს ეს წიგნი მოეწონება, ზოგს არა, ვერაფერს შეგპირდებით, მაგრამ ერთის თქმა დანამდვილებით შემიძლია: ამ ძალიან მარტივად აწყობილი, თითქოსდა ბანალური სიუჟეტის მქონე წიგნის კითხვისას ყოველი ჩამთავრებული ფურცელი, პირველი პწკარიდან დაწყებული, ბოლოთი დამთავრებული გაგიჩენთ ან დაგიტოვებთ სიამოვნების გრძნობას თუ არა ინტერესს მაინც - რა მოხდება შემდეგ გვერდზე!
„- რატომ აკეთებ ამას? რატომ გადამარჩინე?
- მე შენ არ გადამირჩენიხარ, მე სუნსულეთი გადავარჩინე, უფრო სწორად, მისი თავგადასავალი, რადგან ქალაქი თავგადასავლის გარეშე ქალაქი არ არის“.
„სუნსულეთი“
(აჩრდილისა და სუპერ ბაბუს მე-2 საუბარი)
„მრავალ არიან ჭირნი მართალთანი, იტყვს წინასწარმეტყუელი, და ყოველსავე ბოროტისაგან იხსნნეს მოშიშნი მისნი, და კუალად მოქცეული: სიბრძნე სიმდიდ-რისა და სიმდიდრისა ღმრთისა, ვითარ გამოუკვლეველ არიან გზანი მისნი, ვინა ცნა გონება უფლისა, ანუ ვინ თამანმზრახველ ეყო მას“.
ლაშა-გიორგის დროინდელი მემატიანე
