კულტურული ალეგორიებისა და სატირის სრულიად გენიალური წიგნი, ეკონომიკური მატერიალიზმისა და ცინიზმის მაგალითი. ეს არის ჰერმან მელვილის მეცხრე და უკანასკნელი რომანი, რომელიც მოგვითხრობს ორ სახოვან გმირზე, ადამიანზე რომელიც პირველ აპრილს შეიპარა გემ მისისიპის ბორტზე. მთხრობელს აქვს ძლიერი უნარი მოიპოვოს ადამიანთა ნდობა, ამიტომ მკითხველს უმალვე უჩნდება შიშის განცდა, ენდოს თუ არა მას. ჰერმან მელვილს საქართველოში იცნობენ, როგორც „მობი დიკის" ავტორს, ამერიკაში კი მას მოიხსენიებენ როგორც ყველაზე დაუფასებელ და დროში მივიწყებულ რომანისტს.წიგნი თავისი სატირით შტეფან ცვაიგის ნაწარმოებს უტოლდება. წიგნში ასევე გვხვდებიან XIX საუკუნის მწერლები; ედგარ ალან პო, ჰენრი დევიდ თორო, რალფ ემერსონი და სხვ.