იტვირთება...
მთავარი
წიგნები
კატალოგი
მოხმარების წესები
ჩვენ შესახებ
„საბას“ შესახებ
სიახლეები
პროექტები
ვიკიპედია ქართულად
პრემია "საბა"
კონკურსის შესახებ
კონკურსის ისტორია
წესდება
საკონკურსო განაცხადი
/
კონტაქტი
შესვლა
|
რეგისტრაცია
ელ. წიგნი
ელ. წიგნი
ავტორი
გამომცემელი
შესაძენი წიგნები
რაოდენობა
0
0.00
მთავარი
/
წიგნები
/
დოკუმენტური პროზა
/
სტალინური კულტУРА!
სტალინური კულტУРА!
თამარ ბელქანია
2016 წელი |
აზრი
დოკუმენტური პროზა
5,797
ნახვა
4.85
(0 რეცენზია /17 შეფასება)
მსურს წავიკითხო
ჩემი რჩეული
5
ყიდვა
ჩუქება
ანოტაცია
უშიშროების არქივის შესწავლა თვალნათლივ წარმოაჩენს, რომ ბოლშევიკები გულმოდგინედ ებრძოდნენ ქართული იდენტობის კულტურულ მარკერებს (ნიშნებს); მათი მიზანი იყო საქართველოში, როგორც დახურული სისტემის ნაწილში, შეექმნათ სრულიად ახალი საზოგადოება - ახალი „საბჭოთა ადამიანი“ ახალი კულტურით - საბჭოთა „კულტურით"... წინასწარვე ვიტყვი: საარქივო დოკუმენეტების შესწავლამ აჩვენა, რომ როგორც საქართველოს უახლესი ისტორიის, ასევე, კულტურის ისტორიის კვლევა შეუძლებელია ამ დოკუმენტების ანალიზის გარეშე. შსს არქივში დაცული დოკუმენტების ანალიზმა საშუალება მოგვცა დაგვედგინა, თუ როგორ, რა მექანიზმებით ხდებოდა უძველესი კულტურის ისტორიის მქონე ქართველ ერში მაშინდელი „ინფორმაციული ტექნოლოგიებით“ კულტურის მართვა. ჩვენთვის ნათელი გახდა, რომ სწორედ კარგად გააზრებული თანმიმდევრული და მკაცრი პოლიტიკით შეძლეს ბოლშევიკებმა არაბუნებრივი „საბჭოთა კულტურის“ გავრცელება და ბევრი ადამიანის ცნობიერების მომართვა თავიანთი პარტიული იდეოლოგიის, მთლიანობაში კი საბჭოთა იმპერიის (ახალი რუსული იმპერიის) ინტერესების შესაბამისად.
ვრცლად
რეკომენდებული ელ. წიგნები
მუჰამედის ცხოვრ...
გიორგი ლობჟანიძე
7
ყიდვა
ანტისაბჭოური სი...
უავტორო *
0
ყიდვა
მხატვრული თარგმ...
ვახუშტი კოტეტიშვილი
3.85
ყიდვა
ჩაკეტილი საზოგა...
გიორგი მაისურაძე
4.8
ყიდვა
ჩემი მეოცე საუკ...
რევაზ გაჩეჩილაძე
9
ყიდვა
ტუალეტში საკითხ...
დათო ქარდავა
4.8
ყიდვა
სოკრატე
ირაკლი ქასრაშვილი
3.5
ყიდვა
პირადი ბიბლიოთე...
მალხაზ ხარბედია
0
ყიდვა
წმინდა წყვდიადი
ლევან ბერძენიშვილი
10.4
ყიდვა
უცნობი წიგნები ...
გიგი თევზაძე
8.3
ყიდვა
ფრიდრიხ ჰიოლდერ...
ნაირა გელაშვილი
5
ყიდვა
თანამდევი სული ...
ნოდარ გრიგალაშვილი
10
ყიდვა
თანამდევი სული ...
ნოდარ გრიგალაშვილი
10
ყიდვა
პროზისა და საკუ...
დავით ქართველიშვილი
4.2
ყიდვა
ავტოპორტრეტი წი...
ზაალ სამადაშვილი
3.9
ყიდვა
მოგზაურობა "კაუ...
ლევან ბრეგაძე
5
ყიდვა
ილია სამეგრელოშ...
ზვიად კვარაცხელია
1.5
ყიდვა
ჩემი დავით კლდი...
მაკა ჯოხაძე
2.5
ყიდვა
პოლიტიკური ჭადრ...
ალექსანდრე ჩიკვაიძე
2.99
ყიდვა
მოგონებანი გალა...
აკაკი ხინთიბიძე
1.99
ყიდვა
განდი
მოჰანდას კარამჩანდ განდი
5
ყიდვა
ფრანკო
გაბრიელა ეშფორდ ჰოჯესი
5
ყიდვა
ჩერჩილი - ნაწილ...
როი ჯენკინსი
5
ყიდვა
მარკესი
რუბენ პელაიო
5
ყიდვა
ნაპოლეონი
ალექსანდრე დიუმა
5
ყიდვა
ვაჟა-ფშაველა
გიგი ხორნაული
5
ყიდვა
ჩარლი ჩაპლინი
სტივენ ვაისმენი
5
ყიდვა
ბიტლზი
ჰანტერ დეივისი
5
ყიდვა
რუზველტი
ელიოტ რუზველტი
5
ყიდვა
მარკო პოლო
ჰენრი ჰარტი
5
ყიდვა
სერვანტესი
ნიკა აგიაშვილი
5
ყიდვა
ათათურქი
ლორდი კინროსი
5
ყიდვა
ჩერჩილი ნაწილი ...
როი ჯენკინსი
5
ყიდვა
კოკო შანელი
ანრი გიდელი
5
ყიდვა
კეისრები
გაიუს სვეტონიუს ტრანკვილუსი
5
ყიდვა
დაწვრილებით ელ. წიგნის შესახებ
უშიშროების არქივის შესწავლა თვალნათლივ წარმოაჩენს, რომ ბოლშევიკები გულმოდგინედ ებრძოდნენ ქართული იდენტობის კულტურულ მარკერებს (ნიშნებს); მათი მიზანი იყო საქართველოში, როგორც დახურული სისტემის ნაწილში, შეექმნათ სრულიად ახალი საზოგადოება - ახალი „საბჭოთა ადამიანი“ ახალი კულტურით - საბჭოთა „კულტურით"... წინასწარვე ვიტყვი: საარქივო დოკუმენეტების შესწავლამ აჩვენა, რომ როგორც საქართველოს უახლესი ისტორიის, ასევე, კულტურის ისტორიის კვლევა შეუძლებელია ამ დოკუმენტების ანალიზის გარეშე. შსს არქივში დაცული დოკუმენტების ანალიზმა საშუალება მოგვცა დაგვედგინა, თუ როგორ, რა მექანიზმებით ხდებოდა უძველესი კულტურის ისტორიის მქონე ქართველ ერში მაშინდელი „ინფორმაციული ტექნოლოგიებით“ კულტურის მართვა. ჩვენთვის ნათელი გახდა, რომ სწორედ კარგად გააზრებული თანმიმდევრული და მკაცრი პოლიტიკით შეძლეს ბოლშევიკებმა არაბუნებრივი „საბჭოთა კულტურის“ გავრცელება და ბევრი ადამიანის ცნობიერების მომართვა თავიანთი პარტიული იდეოლოგიის, მთლიანობაში კი საბჭოთა იმპერიის (ახალი რუსული იმპერიის) ინტერესების შესაბამისად.
ელ. წიგნის მახასიათებლები
ISBN - 13:
978-9941-9495-7-9
სათაური:
სტალინური კულტУРА!
ავტორი:
თამარ ბელქანია
გამომცემელი:
აზრი
გამოცემის თარიღი:
2016
გვერდები:
326
კატეგორია:
დოკუმენტური პროზა
ნახვები:
5797
რეიტინგი:
4,85
მკითხველთა რეცენზია
საშუალო შეფასება
(17) რეცენზია
4.85
რეიტინგის განაწილება
5
[16]
4
[0]
3
[1]
2
[0]
1
[0]
წიგნის შესახებ
სტალინური კულტУРА!
თამარ ბელქანია
5797
ნახვა
წასაკითხი
რჩეული
5
ლარი
ყიდვა
სარჩევი
ყდა
შესავალი
თავი I
თავი II
თავი III
თავი IV
თავი V
ძირითადი დასკვნები
At tempt of construction of culture with the help of information in the socialistic realism and contemporary time
ბიბლიოგრაფია
დანართი
შესავალი
თემის აქტუალურობა
ვუძღვნი
წინაპართა
ხსოვნას!
დასავლეთში
განხორციელებული
კვლევები
ცხადყოფს,
რომ
ყველა
ქვეყანას
აქვს
გარკვეული
სტრატეგია
კულტურის
მიმართ;
როგორც
წესი,
ხელისუფლებების
კულტურული
პოლიტიკა
ძალაუფლების
განხორციელების
შემადგენელია.
საბჭოთა
იმპერიისგან
განსხვავებით,
ცივილიზებულ
სამყაროში
ხელისუფლება
არააგრესიულად,
მაგრამ
მაინც
ცდილობს,
განაზოგადოს
თავისი
მორალური,
პოლიტიკური
თუ
კულტურული
ღირებულებები.
კულტურის
მართვით
საზოგადოების
მართვაა
შესაძლებელი:
კულტურა
აყალიბებს
ადამიანს,
ეთნოსს;
თავის
მხრივ,
ადამიანი
აფართოებს
კულტურას.
შესაბამისად
ეთნიკური
თუ
სახელმწიფოებრივი
იდენტობის
საფუძველს
სწორედ
კულტურა
ქმნის;
შესაბამისად,
დამოუკიდებელი
სახელმწიფოს
არსებობისათვის
არსებითი
მნიშვნელობა
აქვს
ხელისუფლების
დამოკიდებულებას
კულტურის
მიმართ;
თუმცა,
ამ
თვალსაზრისით
ყოველთვის
არსებობს
ორგვარი
პერსპექტივა:
ხელისუფლების
მიერ
კულტურის
დაგეგმვა
თუ
მართვა
შეიძლება
დიდად
წაადგეს
კულტურის
ბუნებრივი
გზით
განვითარებას,
ანდა,
პირიქით
იქცეს
სახელმწიფოს
ძალადობად
კულტურაზე
(როგორც
ეს
ხდებოდა
საბჭოთა
პერიოდში);
სწორედ
კულტურის
სახელმწიფო
პოლიტიკამ
შეიძლება
შეუშალოს
ხელი
კულტურისა
და,
შესაბამისად,
ეთნოსისა
თუ
ერის
ბუნებრივ
თუ
სახელმწიფოებრივ
განვითარებას;
შდრ.,
ტოტალიტარული
რეჟიმები
ცდილობენ,
ხელისუფლების
(პარტიული
თუ
სხვა
რიგის)
პოლიტიკის
გამტარებელ
პლატფორმად
აქციონ
კულტურული
პროცესები;
სწორედ
სახელოვნებო
ველია
ასეთი
ხელისუფლებისათვის
იდეოლოგიის
აქტიური
გამტარებელი,
ეს
იქნება
კინო,
თეატრი,
მწერლობა,
არქიტექტურა
თუ
მედია;
ხელისფლებისათვის
კულტურული
ბერკეტები
უმნიშვნელოვანესი
საშუალებაა,
შეინარჩუნის
ძალაუფლება
და
იმიჯი.
ისეთი
პატარა
ქვეყნისთვის,
როგორიც
საქართველოა
(რომელიც
ხშირად
ექცევა
დიდი
იმპერისების
გავლენის
ქვეშ),
არსებითია,
იქონიოს
კულტურის
პოლიტიკის
საკუთარი
სტრატეგია,
რათა
წინააღმდეგობა
გაუწიოს
იმპერიულ
პროპაგანდას
დაუპირისპირდეს
მას
სწორედ
კულტურით....
წინააღმდეგ
შემთხვევაში,
თუკი
გარე
ძალები
შეძლებენ
მართონ
პატარა
ქვეყნის
კულტურა
მაშინ,
"როგორც
ხის
მოსაჭრელ
ცულს
ამავე
ხის
ტარი
აქვს,
შესაძლოა
ასეთივე
ულმობელი
იარაღი
გახდეს
პოლიტიკა
კულტურისათვის"
(ლ.
ფირალიშვილი).
დღეს,
როდესაც
საქართველოს
ხელისუფლება
ცდილობს,
შექმნას
კულტურის
პოლიტიკა
(კულტურის
სამინისტროს
მიერ
ოფიციალურად
მუშავდება
კულტურის
სტრატეგია!)
აუცილებელია
გავაანალიზოთ
კულტურის
სტრატეგიის
მნიშვნელობა
დემოკრატიულ
სახელმწიფოში
და
ასევე,
ის
მწარე
გამოცდილება,
რაც
მიიღო
საქართველოს
კულტურამ,
ქართულმა
კულტურამ
ტოტალიტარული
საბჭოთა
იმპერიაში
ყოფნისას
თუ
პოსტსაბჭოთა
პერიოდში.
ძალიან
მნიშვნელოვანია,
ზუსტად
ვიცოდეთ,
თუ
როგორი
იყო
კომუნისტურ
ეპოქაში
სახელდობრ
ტოტალიტარულ
სახელწიფოში
"ტოტალიტარული
კულტურის"
შექმნის
მექანიზმი
და
ამის
ფონზე
ვიმსჯელოთ
დამოუკიდებელ
საქართველოში
საქართველოს
კულტურის
სტრატეგიის
ძირითადი
წახნაგებისა
თუ
მისი
მხარდაჭერის
აუცილებლობის
შესახებ.
(უახლოესი
წარსულის
კულტურული
პროცესების
შესწავლა
მნიშვნელოვანია
თაობების
მიხედვით
კულტურის
დინამიკის
წარმოჩენისა
და
კულტურული
ანთრპოლოგიის
თვალსაზრისითაც;
მსჯელობისათვის
(კულტურული
ანთრპოლოგიის
შესახებ
იხ.,
დიანთეილი,
2012,
გვ.
93-122))
ასევე,
არსებითია,
გავარკვიოთ,
რამდენად,
ან
რა
დოზით
საჭიროებს
დღეს
ქართული
კულტურა
კონიუქტურას
სახელწიფოს
მხრიდან
და
ხომ
არ
იქნება
ეს
ისევ
და
ისევ
ძალადობა
კულტურაზე.
ქვეყანაში
უნდა
შეიქმნას
ექსპერტთა
ინტერდისციპლინური
სამეცნიერო
კომუნიკაცია,
რათა
დადგინდეს
მთლიანობაში
კულტურის
რომელი
მიმართულება
საჭიროებს
სახელწიფო
ან
კერძო
ბიზნესის
მხარდაჭერას
და
რა
ფორმით.
აღსანიშნავია
ისიც,
რომ
ევროპული
მოდელების
უპირობოდ
გადმოღება
ვერ
იქნება
ქმედითი,
რადგან
ის
მოცემულობა
და
კონტექსტი
ან
რისკფაქტორები,
რაც
ქართულ
კულტურას
სადღეისოდ
ახასიათებს,
შეიძლება
სულაც
არ
იყოს
გათვალისწინებული
ევროპულ
სქემებში.
შესაბამისად,
საჭიროა
ადგილობრივი
კვლევები,
რომ
ქართული
კულტურული
ნაკადი
გაიმიჯნოს
საბჭოთა
მინარევებისაგან
და
არსობრივად
განისაზღვროს
ქართული
იდენტობის
მაგისტრალური
ხაზი.
საბჭოთა
პერიოდში
კულტურის
მართვის
მექანიზმის
შესახებ
მსჯელობისათვის,
დღეს
კარგ
პირობებს
ქმნის
ახლახან
ე.წ
"უშიშროების
არქივის"
გახსნა;
კერძოდ,
საუბარია
არქივზე,
რომელიც
შეიქმნა
1921
წლის
მარტში
საქართველოს
საგანგებო
კომისიის
("ჩეკას")
პრეზიდიუმის
ბრძანებით.
თავიდან
ეს
იყო
სააღრიცხვო-საარქივო
განყოფილება;
მას
დაევალა
საგანგებო
კომისიის
მიერ
გამოვლენილი
ქვეყნის
უამრავი
"მტრისა"
და
"საშიში
ელემენტების"
შესახებ
ინფორმაციების
მოძიება
და
შენახვა.
1921
წლიდან
1990
წლამდე
ყოფილი
უშიშროების
საცავებში
თავი
მოიყარა
230
000-მა
დოკუმენტმა.
ეს
მასალები
პრაქტიკულად
მოიცავდა
საბჭოთა
საქართველოს
ეპოქას.
1991-1992
წწ.
ე.წ
"თბილისის
მოვლენების"
პერიოდში
"სუკის"
ადმინისტაციულ
შენობას
ხანძარი
გაუჩნდა;
შედეგად
განადგურდა
210.000
საარქივო
ერთეული;
ნაწილი
ხანძრის
ჩასაქრობად
გამოყენებული
წყლის
ჭავლისაგან
დაზიანდა,
ანალოგიურ
ვითარებაში
აღმოჩნდა
შსს
საარქივო
ფონდიც.
გადარჩენილი
მასალები
შენახულ
იქნა
ე.წ
მოდულის
შენობაში,
შსს
არქივშისაქართველოს
პრეზიდენტის
2007
წლის
5
აპრილის
N
150
განკარგულებით,
და
სწორედ
ამ
არქივს
გადაეცა
საქართველოს
პრეზიდენტის
(ყოფილი
პარტიული
არქივი)
არქივიც,
სადაც
დაცულია
2,5
მლნ
დოკუმენტი
(ინახებოდა
ე.
წ.
იმელის
შენობაში).
პარტიული
არქივი
მოიცავს
უნიკალურ
დოკუმენტებს
საბჭოთა
პერიოდში
რეპრესირებული
საზოგადო
მოღვაწეებისა
და
დაცული
იმხანად
დისერტაციების
შესახებ;
ასევე,
პირად
არქივებსა
თუ
ბიბლიოთეკას.
2004
წლამდე
დასახელებული
დოკუმენტების
დიდი
ნაწილი
შენახული
იყო
როგორც
"გრიფით
საიდუმლო".
2004
წელს
არქივი
ოფიციალურად
გაიხსნა
ყველასათვის:
2004
წლიდან,
საქართველოს
პრეზიდენტის
მიხეილ
სააკაშვილის
ბრძანებით,
ყველა
დაინტერესებულ
პირს
აქვს
უფლება,
1990