უშიშროების არქივის შესწავლა თვალნათლივ წარმოაჩენს, რომ ბოლშევიკები გულმოდგინედ ებრძოდნენ ქართული იდენტობის კულტურულ მარკერებს (ნიშნებს); მათი მიზანი იყო საქართველოში, როგორც დახურული სისტემის ნაწილში, შეექმნათ სრულიად ახალი საზოგადოება - ახალი „საბჭოთა ადამიანი“ ახალი კულტურით - საბჭოთა „კულტურით"... წინასწარვე ვიტყვი: საარქივო დოკუმენეტების შესწავლამ აჩვენა, რომ როგორც საქართველოს უახლესი ისტორიის, ასევე, კულტურის ისტორიის კვლევა შეუძლებელია ამ დოკუმენტების ანალიზის გარეშე. შსს არქივში დაცული დოკუმენტების ანალიზმა საშუალება მოგვცა დაგვედგინა, თუ როგორ, რა მექანიზმებით ხდებოდა უძველესი კულტურის ისტორიის მქონე ქართველ ერში მაშინდელი „ინფორმაციული ტექნოლოგიებით“ კულტურის მართვა. ჩვენთვის ნათელი გახდა, რომ სწორედ კარგად გააზრებული თანმიმდევრული და მკაცრი პოლიტიკით შეძლეს ბოლშევიკებმა არაბუნებრივი „საბჭოთა კულტურის“ გავრცელება და ბევრი ადამიანის ცნობიერების მომართვა თავიანთი პარტიული იდეოლოგიის, მთლიანობაში კი საბჭოთა იმპერიის (ახალი რუსული იმპერიის) ინტერესების შესაბამისად.