"თემურ ჩხეტიანის პოეზია ქვეტექსტების პოეზიაა - მისი ლექსების გარეგნული სისადავისა თუ „სიმარტივის“ მიღმა უაღრესად ღრმა სათქმელი, რთული და მრავალნიშნადი ქვეტექსტები იმალება. მათთვის ნიშანდობლივია პოეტური მეტყველების მაღალი კულტურა, რაც ზომიერებასა და თავშეკავებულობაში, ზუსტ და ლაკონიურ პოეტურ სახეებში, ძლიერი ტრაგიკული განცდის ობიექტივიზაციაში, ინტიმურ-პერსონალური ემოციის ერთგვარ იმპერსონალიზაციაში გამოიხატება. ჩხეტიანის პოეტური განცდები არასდროს არაა გულისამაჩუყებლად თუ „მომაყირჭებლად“ სენტიმენტალური. აქ ვერსად შეხვდებით პოეტური სამკაულებით თვითმიზნურ გატაცებას და „კეკლუცობას“ თუ გაცვეთილ მეტაფორებს. თემურ ჩხეტიანის პოეტური სახეები პარადოქსულობამდე მოულოდნელი და „ცინცხალია“, საკუთარი მხატვრული ფუნქცია გააჩნიათ და ლექსის მთლიანი მხატვრული ქსოვილის ორგანულ ნაწილებად გვევლინებიან. წიგნი გამოიცა საქართველოს კულტურისა და ძეგლთა დაცვის სამინისტროს მხარდაჭერით."