რომანში ირეკლება ჩვენი დრო, რომელიც კვლავაც დაღდასმულია წარსულის მოურჩენელი სულიერი ტრავმებით. მწერლის აზრით, უნდა არსებითად გარდაიქმნას ადამიანი, რომელსაც ამისთვის დრო, ნებისყოფა და რწმენა სჭირდება. როგორც ცნობილია, დაცემა უფრო იოლია, ვიდრე წამოდგომა. ადამიანის ზნეობრივი კეთილშობილების სიძნელეს ხედავას ავტორი და საკმაოდ მუქ ფერებში ხატავს კაცობრიობის მომავალს, თუმცა მკითხველს მაინც რჩება განცდა იმისა, რომ ადამიანი, როგორც გრიგოლ რობაქიძე წერს, დაადგება გზა ღმერთის საპოვნელად და ორმაგ მორალს თავდაღწეული აღიარებს ერთადერთ სიმართლეს.