ქართული რობაის ნიმუშები ცოტა თუ მოიძებნება და ამ ფორმისათვის დამოუკიდებლობის მინიჭებაც დიდწილად ელგუჯა მარღიამაც უნდა იტვირთოს საკუთარ მხრებზე. რობაიში სათქმელის ლაპიდარულობითა და ეკონომიურობით უნდა მიაღწიო უმაღლეს ოსტატობას. აქ არ გაქვს მოთელვის საშუალება და, რაც მთავარია, ბუნებრივად უნდა მიხვიდე ამ საზომთან. სწორედ ასე აირჩია რობაი ბატონმა ელგუჯამაც. მხოლოდ მან კი არ აირჩია, რობაიმაც მიიღო და შეითვისა იგი. იოსიფ ბროდსკის პერიფრაზს რომ მივმართოთ, ელგუჯა მარღი- აც საშუალებაა რობაის ხელში ამ სათქმელის გამოსახატავად. იშვიათად მინახავს ერთი ავტორის პოეტური პუბლიკაცია, ასეთი რეზონანსი რომ მოჰყოლია. მარინა ტურავა