დიდი კოლუმბიელი მწერლის გაბრიელ გარსია მარკესის ყველაზე მაგიური და ყველაზე რეალისტური წიგნი “პატრიარქის შემოდგომა” ავტოკრატიული ხელისუფლებისთვის შეთხზული საუკეთესო რექვიემია. ის ფრანსისკო ფრანკოს გარდაცვალების წელს დაიწერა ბარსელონაში და მისი მთავარი პერსონაჟი - ას წელს მიტანებული მარტოსული გენერალი მეოცე საუკუნის უკლებლივ ყველა დიქტატორის ზოგადი ხატია. ალბათ, არ არსებობს სხვა წიგნი, ავტორიტარული ხელისუფლების კეთროვან ბუნებას ასე ზუსტად და დაუნდობლად რომ აღწერდეს. და, ალბათ, ნაკლებად მოიძებნება წიგნი, ასე მძაფრად რომ ასახავდეს უსიყვარულო და უსულგულო ტირანის ცხოვრების ტრაგიზმს, "რომელმაც ვერა და ვერ გაიგო, სად იყო წაღმა და სად უკუღმა პირი იმ ცხოვრებისა."