"მართალია, მოთხრობაში ადამიანის ცხოვრების ერთი დღეა აღწერილი, მაგრამ ეს ერთი დღე ისეთი რთული ამბებით იყო სავსე, რომ ხშირად მთელი ცხოვრების მანძილზე ვერ ნახავს და განიცდის კაცი. შიში, მკვლელობა, სულმდაბლობა, ერთგულება, ღალატი – ყველაფერი ეს ერთბაშად მოხდა უჯუშ ემხას თვალწინ. ამან გარდაქმნა მისი სამშვინველი და აზიარა იმ ჭეშმარიტებას, რომ სიკვდილის წინაშე, საიქიოს კარიბჭესთან ყველა ადამიანური ვნება პაწია, არარა და სასაცილოა. მაგრამ ამ ჭეშმარიტებას მხოლოდ სიცოცხლის დასასრულს იჯერებს ადამიანი. უფრო ადრე რომ შეეძლოს მისი დაჯერება, ალბათ არავითარ ბოროტებას არ ჩაიდენდა. როცა ამ ჭეშმარიტებას შეიტყობს და დაიჯერებს ადამიანი, ერთადერთი ისღა დარჩენია მას, რომ მშვიდად და ღირსეულად შეეგებოს სიკვდილს. უჯუშ ემხაც ასე მოიქცა.
 " - აკაკი ბაქრაძე