ალექსანდრე ყაზბეგის განუმეორებელი სტილი, მთა, ბედისწერა, ადამიანთა ბედი, რომელიც ზეცაში წყდება, თავგანწირვა, ვაჟკაცობა და საოცარი, დაულაგებელი და მღელვარე პროზა. დანაშაული, რომელიც უდანაშაულოს დაბრალდა, ქალი, რომელიც პირქუში სამყაროს მსხვერპლია.