***(წინასიტყვაობა) მარგერიტ დიურასი (დონადიე) დაიბადა 1914 წლის 4 აპრილს საიგონში (სამხრეთ ვიეტნამში). ვიეტნამი მაშინ ფრანგული კოლონიალური სამფლობელოს ნაწილი იყო ინდოჩინეთში. მამა ადრე გარდაეცვალა. დიურასის დედა, მარი ლეგრანი, ქმრის გარდაცვალების შემდეგ სამ შვილთან ერთად კოლონიაში განაგრძობდა ცხოვრებას. ის ფრანგულ ენას ასწავლიდა იქაურ ბავშვებს. ოჯახს ძალიან უჭირდა. მარი დონადიემ დიდი ძალისხმევის ფასად შეიძინა მიწის ნაკვეთი, რომელიც, საუბედუროდ, უნა ყოფო აღმოჩნდა, რადგან გამუდმებით წყალი ფარავდა. ფრანგი ქალბატონი მაინც არ ნებდებოდა და კაშხლის ასაშენებელი ფულის შეგროვებას განაგრძობდა. თუმცა ის კაშხალიც წყალმა დაამსხვრია. მძიმე და მტკივნეული წლე ბი, დედის უსაშველო ტანჯვა წამება, დუხჭირი ცხოვრება, კოლონიური ბავშვობა და დაძაბული ოჯახური ურთიერთო ბები ზედმიწევნით აისახა დიურასის რომანებში: "კაშხალი წყნარი ოკეანის წინააღმდეგ", "საყვარელი", "საყვარელი ჩრდილოეთ ჩინეთიდან" და სხვა. რომანში "საყვარელი ჩრდილოეთ ჩინეთიდან" დიურასის გმირი საყვარელს უყვება: "დედაჩემის ცხოვრების ისტორიას აუცილებლად დავწერ... სხვაგვარად არ შემიძლია... ეს იქნება წიგნი დედაჩე მის ცხოვრებაზე (მან მართლაც შეასრულა დანაპირები და დაწერა რომანი "კაშხალი წყნარი ოკეანის წინააღმდეგ" - მთარგმნელის შენიშვნა); აღვწერ, როგორ მოკლეს - როგორ აწამეს და დაამცირეს... მთელი დანაზოგი წაართვეს, მასთან საუბარიც არ მოისურვეს, კარი ცხვირწინ მიუ ჯახუნეს, შეშლილად შერაცხეს და უთხრეს, აქ არაფერი დაგრჩენიაო. ხალხმა იმ მტარვალებს დაუჯერა... ყველამ ზურგი შეაქცია... მხოლოდ რამდენიმე მეგობარმა არ მიატოვა იგი... თითქოს უეცრად უდაბნოში აღმოვჩნდით... იმედი მაქვს, როცა ჩემი წიგნი გამოქვეყნდება, იმ ჩინოვნიკთაგან, რომლებმაც დედაჩემს სიცოცხლე გაუმწარეს, რამდენიმე მაინც იქნება ცოცხალი. ისინი ჩემს წიგნს წაიკითხავენ და ზედ დააკვდებიან! დედა ოთხ წელს იმედით ცოცხლობდა... მაგრამ ბოლოს ეს დღე მაინც დადგა... ყველაფერი დამთავრდა. მან თქვა, ყველაფერი დასრულდა, ვნებდებიო... ასეც მოიქცა და წავიდა... ბრინჯის ყანები ზღვამ დაფარა. კაშხალი ზვირთებმა დაამსხვრია და შთანთქა. დედამ წყალდიდობას გადარჩენილი ბრინჯის ყანა, ბუნგალო და ავეჯი მსახურებს დაუტოვა..." მარგერიტ დიურასი დედასა და ძმასთან, პაულოსთან ერთად საფრანგეთში გაემგზავრა და სწავლა იური დიულ ფაკულტეტზე განაგრძო. პარიზში გაიცნო მომავალი მეუღლე რობერ ანთელმი. მათ ბინაში თავს იყრიდნენ მწერ ლები, მხატვრები და ხელოვანი ადამიანები. მარგერიტმა და რობერმა გამომცემლობაც დააარსეს. დიურასის დებიუტი 1943 წელს შედგა რომანით "ურცხვნი". ამას მოჰყვა "მშვი დი ცხოვრება" და "კაშხალი წყნარი ოკეანის წინააღმდეგ", რომელმაც მწერალს საყოველთაო აღიარება მოუტანა. ის და რობერ ანთელმი მალევე განქორწინდნენ. დიურასის შემოქმედება ძალიან მრავალფეროვანია. ზოგი მას ნოვატორული მიმდინარეობის, "ახალი რომანის" წარმომად გენლად მიიჩნევდა, ზოგიც - ტრადიცი ული რომანების ავტორად. თუმცა, თავად დიურასი ორივე შეხედულებას უარყოფდა. მისი შემოქმედება ორივე მიმარ თულების ნაწარმოებებს მოიცავს და მისი ერთ კონკრეტულ მიმდინარეობაში მოქცევა არასწორი იქნებოდა. მარგერიტი წერდა რომანებს, მოთხრობებს, პიესებს, ფილმების სცენარებს. მის კალამს ეკუთვნის ნაწარმოებები: "ურცხვნი", "კაშხალი წყნარი ოკეანის წინააღმდეგ", "მეზღვაური გიბრალტარიდან", "ტარკვინიის პატარა ცხენები", "ოდერატო ცანტაბილე", "ზაფხულის ღამის თერთმეტის ნახევარი", "ჰიროსიმა, ჩემი სიყვარული", "მუსიე ანდესმას შუადღე", "ლოლ ვ. სტეინის მოჯადოება", "ინგლისელი საყ ვარელი", "გაანადგურეთ, თქვა მან", "სიყვარული", "ნატალი გრანჟე", "ვერა ბაქსტერი", "ტკივილი", "ცისფერი თვალები, შავი თმები", "მეძავი ნორმანდიის სანაპიროდან", "ემილი ლ.", "იან ანდრეა სტეინერი", "ზაფხულის წვიმა", "საყვარე ლი ჩრდილოეთ ჩინეთიდან" და სხვები. დიურასი გარდაიცვალა 1996 წლის 3 მარტს, პარიზში. რომანი „ ტარკვინიის პატარა ცხენები" 1953 წელს გამოქვეყნდა. ის მოგვითხრობს, თუ როგორ ატარებს მოსაწყენ ზაფხულს რამდენიმე ფრანგი წყვილი იტალიის ერთ ერთ მიყრუებულ სოფელში . ნაწარმოების მთავარი თემა სიყვარულია. რომანის ავტორს სწამს, რომ მარადიული სიყვარული შესანიშნავი, თუმცა შეუძლებელია. როგორც მისი ერთ ერთი პერსონაჟი ამბობს, "ამქვეყნად ყოველგვარი სიყვარული სიცრუეა. სულ სხვაა მარადიული სიყვარული". სარა და ჟაკი ხვდებიან, რომ მათი დიდი სიყვარული განელდა და მხოლოდ იმიტომ არიან ერთად, რომ შვი ლი ჰყავთ. სარას ამ მოსაწყენ სოფელში დასასვენებლად ჩამოსული მამაკაცი ძალიან იზიდავს, თუმცა... ეს და კიდევ მრავალი წინააღმდეგობა, რომელსაც პი რობითი მორალის ჩარჩოებში მოქცეული გმირი აწყდება, საინტერესო დიალოგები, დაუვიწყარი პერსონაჟები (მაგალითად, ლუდი, ჯინა, ბაყალი, მამაკაცი და სხვა) ამ რომანს საინტერესოსა და მიმზიდველს ხდის. სიუჟეტი ერთი შეხედვით მარტივია, ხანდახან ბუნების მწირი, თითქმის უმნიშვნელო სურათები თუ გაიელვებს; უცნაურია, მაგრამ პერსონაჟები გამახსოვრდება არა მათი გარეგნობითა და ჩაცმულობით, წარმოიდგინეთ, არც სახელით - ხშირად არც კი იცი, რა ჰქვია გმირს, მაგრამ... "ის მამაკაცი" შენთვის, მკითხველისთვის, იმდენად ნაცნობი ხდება, სხვა ათასში გამოარჩევ. ავტორი დიალოგების საშუ ალებით ახერხებს, ჩაგახედოთ გმირის სულში და
ჩუქება
