მეცხრე პატივს სცემდა ოთხმოცდამეერთეს. ღირსეულ პიროვნებად მიაჩნდა იგი. მას მოსწონდა ოთხმოცდამეერთეს სულისკვეთება, სიმამაცე, სინაღდე და მიზანსწრაფულობა. თავის მხრივ ოთხმოცდამეერთეც პატივს სცემდა მეცხრეს, თუმც კი ქვეცნობიერად. მას კონკრეტული კრიტერიუმები არ ჰქონდა იმისათვის თუ რატომ უნდა ყოფილიყო პატივისცემით განმსჭვალული იმ კაცისადმი, რომელიც ამდენი ადამიანისაგან განსხვავებით, _ გულგრილად, ყოველგვარი ემოციის გარეშე უყურებდა მის გმირობას. მაგრამ როგორც მოგახსენეთ, სრულიად გაუთვითცნობიერებლად პატივს სცემდა მეცხრეს _ უბრალოდ გრძნობდა, რომ ასე უნდა ყოფილიყო. უზადო სერფერს ხშირად ახსენდებოდა ხოლმე მეცხრეს სერიოზული გამომეტყველებით ნათქვამი წინადადება. ერთხელ როცა ვისკის წრუპავდნენ, წარბებშეკრულმა და დალევის დროსაც გულჩათხრობილმა მეცხრემ ოთხმოცდამეერთეს თვალებში შეხედა და უთხრა:
_ იცი ლაზერის სხივს, რომელიც სინათლის სიჩქარით მოძრაობს, მთვარესთან მისაღწევად _ 1,28 წამი სჭირდება. აქედან გამომდინარე, ჩვენ შეგვიძლია ზუსტად განვსაზღვროთ მანძილი დედამიწიდან მთვარემდე.
ვიცი, ეს ხომ გვასწავლეს უკვე, მაგრამ მანძილი ზუსტად აღარ მახსოვს.
მიუგო ამერიკელმა სერფერმა.
_ 384 399 კილომეტრი.
იყო პასუხი.
და ახლა რაზე ფიქრობდა მეცხრე, ნეტავ რაზე ფიქრობდა?
საინტერესოა, სწორედაც რომ.
უკვე ვგრძნობ, რომ მისი ფიქრების გაგება გაინტერესებთ და რადგან ასეა, _ გაჯანჯლება აღარ ღირს.
მაშ ასე, მეცხრე ფიქრობდა...
უკაცრავად, მოითმინეთ ორიოდ წამით. ეს რა ხდება _ სიზმარია თუ ცხადია? ოთხმოცდამეერთე უშველებელ ტალღებშია მოქცეული. თითქოს უზარმაზარი ალიგატორის კბილზე კოლიბრი მოკალათებულაო...
როგორც შემდგომში გაირკვა, ტალღები ოცდაათ მეტრზე მაღალი იყო.
_ ამხელა ტალღებში აქამდე არავის უსრიალია!..
დაიღრიალა მეასემ.
არა და არა. მეცხრეზე მაინც ვერაფერმა მოახდინა ზეგავლენა. ის იჯდა მოღუშული და ფიქრობდა...
ის ტვინს იღრღნიდა იმაზე ფიქრით, შესაძლებელი იყო თუ არა ისეთი ძლიერი მიკროსკოპის შექმნა, რომლის დახმარებითაც დედამიწის დანახვა... არა დანახვას და აღქმას ვინ ჩივის, _ უბრალოდ შემჩნევა, თვალის მოკვრა მაინც თუ იქნებოდა შესაძლებელი.
ესეც მეცხრეს მაშინდელი ფიქრები, სწორედ მაშინდელი, როდესაც ოთხმოცდამეერთე გათავხედებულ ტალღებზე ბობოქრობდა...
ერთი ჭიანჭველის თავი ნეიტრონული ვარსკვლავის მასალისაგან რომ იყოს დამზადებული, დაახლოებით 1 095 000 ტონა იქნება, ხოლო სინათლის სხივი დედამიწას წამში შვიდჯერ შემოუვლის.
ფიქრობდა მეცხრე.
სინათლის სხივის სიჩქარით მოგზაურობისას მთვარემდე მიღწევას _ 1,28 წამი სჭირდება, მარსამდე _ 4 წუთი, იუპიტერამდე _ 35 წუთი, ნეპტუნამდე _ 4 საათი, უახლოეს ალფა კენტავრის ვარსკვლავეთამდე _ 4 წელი, უახლოეს ანდრომედას მთავარ გალაქტიკამდე _ 2,5 მილიონი წელი, ხოლო სამყაროს კიდემდე _ 45,7 მილიარდი წელიწადი.
ჰო, არ გაგიკვირდეთ _ სამყარო სულ ციფრებში ჰქონდა გაზეპირებული, ყოველშემთხვევაში იქამდე, სადამდეც უსასრულო სამყაროს, ასევე უსასრულო დათვლის სისტემა მისწვდებოდა. მგონი აბსტრაქციაში გადავინაცვლეთ. სჯობს ისევ ოთხმოცდამეერთეს დავუბრუნდეთ.
ჩუქება
