უიღბლოთა შთამომავალი
იყო ძველი არისტოკრატიული გვარის შთამომავალი. მისი გვარი ჯერ კიდევ XI საუკუნიდან იხსენება ბრიტანულ ანალებში. მათ შორის, ერთი უინსტონ ჩერჩილია, - თავკერძა, ჯიუტი პიროვნება. ცხოვრობდა XVI საუკუნეში და თავი გამოიჩინა იმით, რომ მთელი ცხოვრება ათასგვარ თავგადასავალსა და ავანტიურაში იყო გახვეული. ჯერ ესპანეთის მეფე კარლ I-ს მიემხრო, რის გამოც მთელი ქონება დაკარგა. ბოლოს ინგლისის მეფეთა სადიდებელი ტრაქტატების წერა დაიწყო და ასე ცდილობდა დაკარგულის დაბრუნებას. მანვე, თავის საგვარეულო გერბზე წააწერა: „ერთგული, მაგრამ უიღბლო“.
ინგლისის მომავალი პრემიერ-მინისტრის უშუალო წინაპართაგან კი ყველაზე ცნობილი გახლდათ ჯონ ჩერჩილი (1650-1722) - პირველი მალბოროს ჰერცოგი. ჯონმა ეს ტიტული ბრძოლაში გამოჩენილი სიმამაცისთვის მიიღო. იგი ინგლისის ჯარებს მეთაურობდა საფრანგეთისა და ესპანეთის წინააღმდეგ და სასტიკი მარცხი აგემა მოწინააღმდეგეს 1904 წლის 13 აგვისტოს ბლენჰეიმის (ჰოხშტედის) ცნობილ ბრძოლაში. გამარჯვების აღსანიშნავად ჯონმა ოქსფორდშირის საგრაფოში, ვუდსტოკის მახლობლად, ბლენჰეიმის ზღაპრული სასახლე ააგო (მიწა და 240 000 გირვანქა სტერლინგი სასახლის ასაგებად დედოფალმა ანამ უწყალობა) და მალბოროს ჰერცოგთა რეზიდენციად გამოაცხადა. ჯონმა ასევე მიიღო გრაფის ტიტული და გენერალისიმუსის ჩინი.
მალბოროს პირველი ჰერცოგის თავბრუდამხვევი კარიერის ფონზე, სასაცილოდ ჩანდა მისი შორეული წინაპრის გერბზე წაწერილი სიტყვა - „უიღბლო“, მაგრამ... ამბავი ამით არ დასრულებულა. 1712 წელს ჯონი მექრთამეობაში დაადანაშაულეს და, ერთ დროს დედოფალ ანას ფავორიტი, იძულებული გახდა, ჰოლანდიასა და გერმანიაში გადახვეწილიყო. ინგლისში მხოლოდ ანას გარდაცვალების შემდეგ დაბრუნდა და მთავარსარდლის თანამდებობაც დაიბრუნა, მაგრამ ძველი გავლენა აღარ ჰქონდა და რეპუტაციაც ვერ აღიდგინა.
მალბოროს ჰერცოგთა საგვარეულოს, ჯონის შემდგომ, თავი არაფრით გამოუჩენია. მეშვიდე ჰერცოგს, უინსტონის პაპას, თუ არ ჩავთვლით, რომელიც ათი წლის განმავლობაში დიდი ბრიტანეთის პარლამენტის წევრი იყო.
ჩერჩილების „უიღბლობის“ ტრადიცია განაგრძო უილიამის მამამაც - ლორდმა რენდოლფ ჩერჩილმა (1849-1895). რენდოლფს მალბოროს ჰერცოგის ტიტული არ მიუღია, იგი, ბრიტანეთში არსებული კანონის თანახმად, მისმა უფროსმა ძმამ გადაიბარა, რომელსაც თანამედროვენი „სამარცხვინო კაცად“ მოიხსენებდნენ.
რენდოლფ ჩერჩილს ბრწყინვალე განათლება ჰქონდა მიღებული. არაჩვეულებრივად ნიჭიერი, მჭევრმეტყველი და მომხიბვლელი იყო. ამგვარი ღირსებების მქონე, უძველესი არისტოკრატიული გვარის წარმომადგენლისთვის, წარმატებისკენ მიმავალი ყველა გზა ხსნილი უნდა ყოფილიყო, მით უმეტეს - ბრიტანეთში. პოლიტიკოსის კარიერაზე ოცნებობდა და ოცდაოთხი წლისა დეპუტატად აირჩიეს კონსერვატორთა პარტიიდან. ახალგაზრდა დეპუტატის კარიერა წარმატებულად გაგრძელდა. მისი გამოსვლები მახვილგონიერებით, იუმორითა და ზომიერად შეზავებული „შხამით“ გამოირჩეოდა. დიდ მომავალს უწინასწარმეტყველებდნენ - ამბობდნენ, რომ სულ მალე კონსერვატორთა პარტიას ჩაუდგებოდა სათავეში, მაგრამ... უიღბლო კაცად დაასრულა სიცოცხლე. ეგოიზმი, პატივმოყვარეობა, იმპულსური ხასიათი, - ეს ის თვისებები იყო, რომლებიც, „ზომიერების ფარგლებში“, სასარგებლო და აუცილებელიც კი შეიძლებოდა ყოფილიყო პოლიტიკოსისათვის, თუმცა, რენდოლფ ჩერჩილის შემთხვევაში, ყოველგვარ ზღვარს სცილდებოდა. „ცეზარი ან არავინ“ - ასეთი იყო მისი ცხოვრების კრედო. ცეზარი ვერ გახდა - ფინანსთა კანცლერის პოსტზე ყოფნის პერიოდში, კოლეგებთან უთანხმოების გამო, გადადგომა მოითხოვა. პრემიერ-მინისტრმა მისი თხოვნა დააკმაყოფილა, რასაც არ მოელოდა. იმედგაცრუებამ დარია ხელი, ამას დაერთო მანიაკალური დეპრესია. პოლიტიკას ჩამოშორდა და ინგლისის მაღალი წრის წარმომადგენელთათვის ჩვეულ ცხოვრებას - გართობას - მიჰყო ხელი. აქაც ხელი მოეცარა. დოღზე ფსონების დადება მისთვის აზარტად იქცა. უზარმაზარი ვალები დაიდო, დაავადდა და მარტოობაში, 45 წლის ასაკში გარდაიცვალა. „საკუთარ დასაფლავებაზე თვითონ იყო მთავარი ჭირისუფალი“ - ასეთი სასტიკი მსჯავრი გამოუტანა რენდოლფ ჩერჩილის ცხოვრებასა და მოღვაწეობას პრემიერ-მინისტრმა როზბერიმ. ერთადერთი მნიშვნელოვანი ფაქტი რენდოლფ ჩერჩილის ბიოგრაფიაში, რისი წყალობითაც იგი ისტორიას შემორჩა, უინსტონ ჩერჩილის მამობაა, რომელიც ჯენი ჯერომთან შეეძინა.
რენდოლფ ჩერჩილი, ჯერ კიდევ ბრიტანეთის პოლიტიკური ელიტის წარმომადგენელი, და ჯენი ჯერომი (1854-1921), - მდიდარი ამერიკელი მეწარმის ქალიშვილი, 1874 წელს დაქორწინდნენ პარიზში, ინგლისის საელჩოს პატარა სამლოცველოში დაიწერეს ჯვარი. ერთმანეთი ერთი წლით ადრე, ბრიტანულ კუნძულ უაიტზე, სამეფო რეგატის დროს გაიცნეს. გაცნობიდან მესამე დღეს, შავგვრემან ამერიკელ ლედის, მწველი თვალებითა და კუპრივით შავი თმით (გავრცელებული ლეგენდის თანახმად, ჯენი ჯერომს ინდიელის სისხლი ერია), ლორდმა რენდოლფმა ხელი სთხოვა. სარძლოს მამამ, ლეონარდ ჯერომმა, ახალდაქორწინებულებს 50 000 გირვანქა სტერლინგი (დღევანდელი ნიხრით, დაახლოებით, 2,5 მილიონი დოლარი. აღსანიშნავია, რომ გარდაცვალების შემდეგ რენდოლფის ვალმა, 67 000 ფუნტი სტერლინგი შეადგინა) უანდერძა. ჯენი ჯერომი მალბოროს ჰერცოგთა არისტოკრატიულ გვარში პირველი „მდაბიო“ რძალი იყო.
ჯენი ჯერომი არაჩვეულებრივად მომხიბვლელი, ფუფუნებასა და გართობას ჩვეული ქალბატონი გახლდათ. მუდმივი მოგზაურობა, ახალი შთაბეჭდილებები და ამურული თავგადასავლები მისი სტიქია იყო. ამ მხრივ, მამას ჰგავდა. ლეონარდ ჯერომი, გარდა იმისა, რომ საფონდო ბირჟაზე