შესავალი. ლუ დეკურტნისი 2000 წელს თანაავტორებთან ერთად ამ წიგნის პირველ გამოცემაზე ვმუშაობდი; მას შემდეგ ეს წიგნი არაერთმა მშობელმა წაიკითხა. შედეგად მათი მოტივაცია გაიზარდა და რჩევებსაც ითვალისწინებენ.
მიუხედავად იმისა, რომ წიგნთან დაკავშირებით პოზიტიური გამოხმაურებები მივიღე, სულ უფრო მეტად ვამჩნევდი, რომ ამას ბიჭების ცხოვრებისეულ ქცევებში ცვლილებები არ გამოუწვევია. საჭირო და თვალნათლივი გახდა წიგნის გადამუშავების აუცილებლობა. ერთი შეხედვითვე თვალში გეცემათ სარისკო ქცევების ახალი თემები, ADHS და ახალი მედიუმები.
წიგნმა დღის სინათლე პირველად 2000 წელს, ჩემი ვაჟის დაბადების დროს იხილა. ამასობაში კირილს 11 წელი შეუსრულდა და სქესობრ ივი სიმწიფის ასაკში შედის. ალბათ, სწორი იქნებოდა, თუ მე გარკვეულწილად ვაჟიშვილის სქესობრივ მომწიფებას და ჩემი წიგნის “ ხელახლა დაბადებას ” ერთმანეთს დავუკავშირებდი. წიგნის გადამუშავებისას, ბიჭუნებთან ჩემი მუშაობიდან და მშობლებისთვის გაწეული რჩევებიდან გამომდინარე, ახალი გამოცდილებები ამოტივტივდა; აქ ასევე იგულისხმება სხვა ექსპერტებთან აზრთა გაცვლა-გამოცვლისას მიღებული შედეგები, რომლებიც ბიჭებთან დაკავშირებულ თემებსა და პრობლემებზე მუშაობენ. ამას დაემატა თანაავტორების გამოცდილება, რომლებიც მათ დააგროვეს ძალადობის პრევენციისა და ნარკომანიაზე დამოკიდებულების მკურნალობის, სასკოლო პროცესებში, ვორკშოპებში სექსუალურობისა და სხვა თემებზე მუშაობისას. ჩემთვის განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია, რომ მკითხველი მხოლოდ ერთი ინდივიდის მორიგ ნაწარმოებს კი არა, ბიჭუნების ცხოვრებისეული სამყაროს შესახებ სხვადასხვა შეხედულებას გაეცნობა. წიგნის შეზღუდული მოცულობა არ იძლევა საშუალებას, იყო ბიჭუნების მიმართ აბსოლუტურად სამართლიანი, ვინაიდან მათი ცხოვრება აღსავსეა ინდივიდუალური მრავალფეროვნებით, რაც ოჯახების სხვადასხვაობასა და კულტურულ ფონთან არის დაკავშირებული. იმისათვის, რომ ხაზი გაგვესვა ბიჭების განსხვავებულობისათვის, ვეცადეთ ვითარება არ გაგვემარტივებინა.
ჩვენ გვინდა ვისაუბროთ იმ ბიჭებზე, რომელთა ოჯახებიც საშუალო კლასს განეკუთვნება და გერმანულ კულტურულ გარემოში ცხოვრობს. თავისთავად ცხადია, აქვე უნდა ვისაუბროთ ასევე ბიჭუნებზე, რომელთა ოჯახებიც მიგრირებულნი არიან, თუმცა აქ თითოეული კულტურა ცალკე, სეპარატულად უნდა განგვეხილა, რათა სამართლიანები ვყოფილიყავით ცალკეული ცხოვრებისეული სიტუაციების მიმართ. მაგრამ, სამწუხაროდ, აქ ამისათვის ადგილი არ გვეყოფა.
ჩუქება
