გამარჯობა, ძვირფასო მკითხველო. ეს ამბავი, რომელსაც თქვენ წაიკითხავთ სრულებითაც არ არის ლიტერატურული კლასიკა ან გაუგონარი ისტორია. ეს არის ამბავი, რომელიც რამდენიმე წლის წინ მე გადამხდა თავს და გადავწყვიტე თქვენამდე მომეტანა. გამომდინარე იქიდან, რომ პოეტი ვარ და არა პროზაიკოსი, თქვენთვის მომინდია ჩემი წერის ჩვეულება. რომ არა ჩემი პატიმრობა, ალბათ კიდევ დიდი ხანი არ დავწერდი ამ ამბავს, მაგრამ აშკარაა, ციხეში პროზა მეფობს! აქ არის: მეცნიერება, მისტიკა, პოეზია, მუსიკა, იუმორი - ყველაფერი ის, რაც შეიძლება ზღვაზე დასვენების პერიოდში გადაგხდეთ თავს. მე ჩემი მხრივ, ამ ნაწარმოების წაკითხვას მოგზაურობისას ვამჯობინებდი... მიუხედავად იმისა, რომ ისტორია ჩემია, მაინც გადავწყვიტე მესამე პირში მესაუბრა. სასიამოვნო კითხვას გისურვებთ.