" მე ცოტაც მყოფნის.
 ვერტმფრენები თითქმის მიეფარნენ თვალსაწიერს. შორს 
მიდიან და ძალიან სწრაფად, თითქოს მართლაც გადაუდებელი საქმე ჰქონდეთ.
 მე, რასაკვირველია, არაფერი მაქვს გადაუდებელი. თუ არა ის, რომ ბოლოსდაბოლოს წავიკითხავ გერშომის, მოხუცი კაცის, ანუ ჩემი მოხუცი მეგობრის ჩანაწერებს.
 მივდივარ ჩემი სადგომისკენ, ვაბიჯებ ვაშლს, რომელიც ღმერთმა ჩვენ გვაჩუქა. ჩვენ ყველას.
 უფალო! ისე ჰქმენ, რომ ახლა არ გაწვიმდეს!
 ვინატრებდი რამდენიმე დღის მშვიდობიანად გატარებას თავისუფალი ცის ქვეშ.
 " - თანამედროვე უნგრელი მწერლის ანდრაშ პეტეცის ახალი რომანი ომზე, მშვიდობაზე, ადამიანებზე და , რასაკვირველია, სიყვარულზე.