ჩაი ერთისთვის

ნაწილი 1
 
 

 
 

მარტივი სიტყვები და სხვა ამბები
 
I. მარტივი სიტყვები
დავიბადე _ ამა და ამ წლის, ამა და ამ თვის ამა და ამ რიცხვში,   ამა და ამ ადგილას წარმატებით.
დავამთავრე _ ესა და ეს სკოლა, ესა და ეს უმაღლესი სასწავლებლები,   ზოგი წარჩინებით, ზოგი _ არც ისე.
ვიმუშავე _ რამდენიმე ადგილას, არცთუ ისე წარმატებით.
შევიცვალე _ რვა საცხოვრებელი ადგილი, ზოგი წარმატებით,
ზოგი _ არცთუ ისე.
ვიცხოვრე _ ისე, რომ არც მტრისთვის დამიბრმავებია   გარედან თვალი და არც შიგნიდან _ მოყვრისთვის.
მიყვარს _ იმის გაცემა, რაც მიყვარს.
მიზიდავს _ კონტრასტები ყველგან და ყველაფერში და ასეთივე ადამიანები.
ვიზიდავ _ იმ ადამიანებს, ვისაც იზიდავს კონტრასტები   ყველგან და ყველაფერში და ასეთივე ადამიანები.
მძულს _ უტაქტობა, კონფლიქტები, იმპერატიული ტონი;   როცა ჩემ ირგვლივ ცუდ ხასიათზე არიან; გაურკვევლობა.
ვერიდები _ ადამიანებს, რომლებიც ყველას მეგობრები   არიან და იმათ, ვისაც საკუთარი ჩრდილისაც კი ეშინია და   ერთ დღესაც გადაწყვეტენ, რომ ჩრდილს გაუსწრონ.
ვოცნებობ _ სიმწვანეში და ყვავილნარში ჩაფლულ დიდ,   ბიბლიოთეკიან, ფონოთეკიან, კინოთეატრიან სახლზე და ამ   სახლში გიჟობასა და პოეზიანარევ ცხოვრებაზე.
მიხარია _ როცა უხარია იმას, ვისაც უხარია, რომ მე მიხარია.
ვფიქრობ _ გამუდმებით და ყველაფერზე.
მახსოვს _ ყველა და ყველაფერი, ვისთვისაც და რისთვისაც   ოდესმე მნიშვნელობა მიმინიჭებია.
ვაპატიებ _ ყველაფერს: ჯანდაბიდან დაწყებული და დოზანით   დამთავრებული.
მინდა _ მომავალშიც ისე იყოს, რომ, რამდენჯერაც უკან   გავიხედავ, იმდენჯერ ვთქვა: „ კარგი იყო “ .
მაღიზიანებს _ როდესაც მაიძულებენ, თავი ვიმართლო;   ხმაურიანი და ზედმეტად ემოციური ადამიანები; მეწვრილმანეობა   და კიდე ბევრი რამე.
მეშინია _ იმ ხელის გაშვების, რომელსაც ვებღაუჭები.
ვიცი _ საკუთარი თავის, სქესის, ხასიათის, შესაძლებლობების,   სურვილების და მათი მიმართულებების ყოველი   წერტილ-მძიმე.
შემიძლია _ ვიყო ზღვაში კარგი მეზღვაური და ხმელეთზე   _ კარგი მებაღე. თუმცა პირიქით უფრო მიზიდავს.
მახალისებს _ „ საკუთარი თავის ფასის მცოდნე “ ხალხის   გაბითურება.
არ შემიძლია _ შევაჭრება, ვაჭრობა, სწრაფად ანგარიში და   ლოდინი.
არ ვითხოვ _ ადამიანებისგან იმაზე მეტს, ვიდრე ეს მასში   ძევს.
არ არსებობს _ „ ვერ გავაკეთებ “ „ ვერ ვიზამ “ „ ვერ ვიკადრებ “ ,   არსებობს მხოლოდ „ შესაფერისი “ , „ დროული “ , „ დრო “   „ ადგილი “ „ პირობები “ და თვითგადარჩენის ინსტინქტი.
მშურს _ გამორჩეულად ნიჭიერი ადამიანების და იმ ხალხის,   ვისთვისაც საყვარელი საქმიანობა საკუთარი შემოსავლის   წყაროა და თან ისეთი, რომ იმით სხვა დანარჩენ სურვილებს   იკმაყოფილებენ. ასევე, იმ ადამიანებისა, ვინც ყველაფერს _   კარგი ხდება თუ ცუდი _ ღვთის ნებას მიაწერს. მარტივია ასე   ცხოვრება.
მირჩევნია _ მოგონებებში გადავიხადო ძვირი, ვიდრე   ნივთებში. ერთად მიღებული და განცდილი შთაბაჭდილებები   სიყვარულის ყველაზე კარგი მკვებავია.
ვცხოვრობ _ ერთდროულად მარტივადაც და რთულადაც.
მე _ ის, საიდან გაქცევაც არასოდეს მიცდია.
შენ _ მხარი, რომელზეც ყოველთვის შემეძლო თავის ჩამოდება
და ზურგი, რომელზეც შემეძლო მოყრდნობა.
შვილი _ ის, ვინც ჩემს ძალებს და აზროვნების უნარს აღემატება.
დღეს _ მხოლოდ მაშინ მიხარია, როცა „ ვგრძნობ “ .
გუშინ _ ის, რაც ყოველთვის მაღიმებს, არის თუ არა გასაღიმებელი.
ხვალ _ ის, რაც ყოველთვის უფრო შორს მგონია, ვიდრე   ხვალ.
დილა _ ის, რაც მინდა, რომ ყოველთვის უფრო გვიან დგებოდეს.
ძილი _ ფიქრისგან თავის დაღწევის საშუალება.
დრო _ ის, რაც თავზე საყრელად მაქვს და არასოდეს მყოფნის   და ვერ ვიტან, როცა მას ჩარჩოში მისვამენ.
! _ ბრძანებით ვერაფერს გამაკეთებინებ, თუნდაც ჩემს სასარგებლოდ.
შენიშვნა _ ჩემი ყველაზე დიდი დემოტივატორი.
ხშირად _ ხდება ისე, რომ საკუთარ თავს ვუსწრებ, მერე   ჩემი თავი მასწრებს და ვცდილობ, მე დავეწიო და ზუსტად მაშინ ვეწევი, გასასვლელს რომ მიადგება და აღმოჩნდება, რომ   თურმე, ადრე მიხვიდოდი თუ გვიან, სულერთი იყო, რადგან   კარს, როცა გინდა, მაშინ გააღებდი.
მეგობარი _ მე უფრო ბევრისთვის მქვია, ვიდრე სხვებს _   ჩემთვის
თვალები _ ისინი, რომლებიც არასოდეს იყურებიან ზემოთ   ან განზე.
გული _ ორგანო, რომელსაც უსასრულო მეხსიერება აქვს   და რომელიც