ალუდა არაბული ომში მოკლულ შვილზე მამის გოდებისა 1938-2003
ირმებმა სრავალი დამიშალეს,
სულავ,
სად გძინავს მამილასა?!
მიწავ,
ლოგინი გამიშალე...
სიბერემ ყოფა გამიძაღლა,
ვაი შენ, ჩემო სიბერეო...
ჩემო სულაო, მამილასა,
ხმალ რად გაგიტყდა ჯავარდნისა,
ბჭყალი რად გაცვდა შავარდნისა,
სად შაიჭუჭკენ ნეტა თბენი,
სულავ,
სად გძინავ მამილასა?!
მიწავ,
ლოგინი გამიშალე...
ტანი ვინ დაძრა გმირისაი,
სულას ნათელი დილისაი,
ნეტავი ვინრა დაუღამა,
წყარო ცხოველი დაუღვარა...
სულავ,
სად გძინავ მამილასა?!.
ყორანი სადრა გეთელება,
გმირის მხარმკლავი ენდომება,
ვინ მოგაშორებს მამილასა...
კერას ბებერი გიზის მამა,
მანდ ვინ მაგიძევს, ვინ მაგივა,
საპყარი, ნათელ დალეული...
მიწავ,
ლოგინი გამიშალე,
ჩემი სულაიც დამიშალე,
ჩემი ნათელი დაღამული...
სულავ,
სად გძინავ მამილასა?!