13 აგვისტო
თბილისის აეროპორტში დაეშვა თუ არა თვითმფრინავი, ბარგიც არ მქონდა აღებული ლიკამ რომ დარეკა.
მია, ჩამოფრინდით?
ვანგა, როგორ ხარ? - გამეცინა მე და გადადებული რეისი გამახსენდა
ანუ, გავარტყი? - სიცილი აუტყდა მას
გადამრევ შენ მე, ჩვენი რეისი გადაიდო, 2 საათი ვიყურყუტეთ აეროპორტში და ამ წამს ჩამოვფრინდით - ვთქვი მე და ქეთოს გავხედე, რომელიც გათიშულობისგან ბარგის ასაღებ კუთხეში იატაკზე იჯდა და ერთ წერტილს უყურებდა. ჩემს საუბარზე გაშტერებული სახით ამომხედა და ვინააო- შორიდან იკითხა
ლიკაა და სახლში გვეპატიჟება - გავიცინე მე
გამორიცხულია, გადაეცი - ისეთ ხმაზე აღმოხდა ქეთოს, ლიკასთვის მისი სიტყვების გამეორება აღარ დამჭირდა.
დილიდან ვაკეთებ საჭმელებს, გავაკეთე 4 ნაირი სალათი და სულ არ მაინტერესებს მაგისი აზრი, აიღეთ ჩემოდნები და ეგრევე ჩემთან! - მბრძანებლური კილო შეემატა ლიკას ხმას.
ქეთო, სორი, მარა, უშანსო ხარ! - გავუღიმე იატაკზე მჯდომს და ტელეფონი გავთიშე.
ლიკასთან გაშლილმა სუფრამ დამაბნია. უცბად გადავახვიე კადრი და დავფიქრდი, შემთხვევით ვინმეს დაბადებისდღე, ხომ არ გამომრჩამეთქი. ქეთომ, რომელსაც რომ გეკითხა, ძალიან ეზარებოდა და ფაქიტურად პოლიციის დახმარებით, გაკოჭილი მივიყვანე ლიკამდე, ბარნოვის მეორე ჩიხში, უკმაყოფილო სახით, სრულიად მთელ სუფრას გაავლო მუსრი და ხასიათზე მოსვლის შემდეგ პაემანზე წასვლაც კი მოინდომა. მისი წასვლის შემდეგ, თითქმის ბოლომდე გადავუარეთ ჩვენი ჟღალთმიანი მეგობრის უპრინციპო ხასიათს და ერთხმად ვაღიარეთ, რომ მას არაფერი, არასდროს არ ეშველება, იმ მარტივი მიზეზის გამო, რომ ღმერთმა მას ყველაფერი მისცა, ჭკუის გარდა.
მაგრამ, ძალიან მაგარი მოცეკვავეა - ვთქვი მე საუბრის ბოლოს და ლიკას გავუღიმე
ხო, აი ცეკვაც რომ არ იცოდეს, ნამდვილად არ ვიცი, რა უნდა ექნა - სიცილი აუტყდა მას.
წავალ მეც, მივაღწევ სახლამდე, დავიძინებ. ხვალ დილიდან ისევ რეპეტიციაზე უნდა ვიყო და მართლა მოვკვდები - ვთქვი გულწრფელად.
ლიკა ჩამეხუტა, ხვალ დამირეკეო მთხოვა და გამომიშვა.
11 საათი იქნებოდა ბარნოვის მეორე ჩიხიდან რომ გამოვედი.
თბილი საღამო იყო. ჩემი საყვარელი ტემპერატურა, ესე 26 გრადუსი, ღრუბლები, მსუბუქი ქარი ნაზად ეთამაშებოდა ჩემს გრძელ თმას.
ის იყო, ბარნოვის ქუჩაზე დავდექი და გზის მეორე მხარეს გადავდიოდი ტაქსის გასაჩერებლად, რომ მოსახვევიდან აწყვეტილად გამოსულმა BMW მარკის მანქანამ, რომელიც აშკარად არ მელოდა ქუჩაზე, მოულოდნელად დაამუხრუჭა. მერე მახსოვს კვამლი და ეგრედწოდებული „კალოტკების“ აუტანელი არომატი, მსუბუქი დარტყმაც მარცხენა გვერდში, რომლის გამოც ინერციით წინ გადავვარდი, თუმცა თავი მალევე შევიკავე და სახე მოვარიდე ბლოკის ბორდიულს.
მერე გავიგე გინება და სანამ გონს მოვედი, წამის მეასედში თავთან ახალგაზრდა ბიჭი დამეხატა, რომელსაც მიტკლისფერი ედო და სახეზე ბევრი კითხვის ნიშანი ეხატა
ძალიან დაგარტყი? იტკინე, რამე? - კითხვები დამაყარა მან და ხელი გამომიწოდა ასაყენებლად.
მანქანის ტარება რომ გესწავლა, არა? - ვთქვი მშვიდად და შევეცადე ჯინსი, რომელიც ბოლო ფულით ვიყიდე ფრანკფურტის აეროპორტში, დამებერტყა.
მე მესწავლა მანქანის ტარება, არა?! - იყო ირონიანარევი ტონი
დიახ, შენ! - ვთქვი მე და თვალი გავუსწორე მას
თხასავით რომ გადამირბინე 1 მეტრში, ჩემი ბრალია, გოგო? - თავი გაიმართლა მან
ა, ანუ ძალით მე დაგეჯახე, ხო? - სერიოზულად გავბრაზდი მე
გამოიქეცი და შემასკდი - თავი დამიქნია მან - იტკინე, რამე? - თვალი ჩემი გვერდისკენ გააპარა მან, რომელიც ვერც კი ვიგრძენი ისე მისველდებოდა
მგონი, სერიოზული არაფერია - თავი გავაქნიე მე და მარცხნივ დავიხედე თუ არა, მაშინვე შემეცვალა აზრი
აუ, სისხლი მოგდის - ცარცისფერი დაედო უცნობს სახეზე.
კაი, არაუშავს, გაკაწრული იქნება - ვანუგეშე ის და იქვე გადავარდნილი ჩემი ჩანთისკენ გადავიხარე.
მოგაწოდებ - დაბნეულად გააგრძელა უცნობმა და ასფალტზე გაშლილი ჩემი ნივთები წამის მეასედში ჩანთაში ჩაყარა.
ჩანთა მშვიდად გამოვართვი და შარვალი კიდევ ერთხელ გავიფერთხე მე
წამოდი, მეცხრეში აგიყვან, რა!- მთხოვა უცნობმა
არაფერია, ნაკაწრი იქნება - ჯიუტად ვაგრძელებ მე და ვგრძნობ, მარცხენა მხარეს ტკივილი როგორ მემატება.
აიწიე ეგ მაიკა და მანახე, აბა! - შიშნარევი ღიმილით მეკითხება ის
ბევრი არც მიფიქრია, მოვკიდე მაისურის ბოლოს ხელი და ფრთხილად ავიწიე.
5 სანტიმეტრიანი ჭრილობა, რომელიც არც თუ ისე კანთან ახლოს აღმოჩნდა, ექიმის კონსულტაციის გარეშეც კი მიხვდებოდა ყველა, რომ გაკერვას საჭიროებდა.
3 დღეში შეხორცდება -ვინუგეშე თავი და ფეხზე წამოდგომა დავაპირე. ტყუილად! წამოდგომა კი არა, კოჭთან ისეთი ჭრიალი ვიგრძენი, გამაცია
ვერ დგები? - გადაირია უცნობი
ნაღრძობი იქნება - ბუზღუნით დავიწყე მე