„...არის რაღაც სრულიად თავისებური საიდუმლო იმ ღრმა, ქვეშეცნეულ სერიოზულობაში, რითაც ქალ-ვაჟი ათვალიერებს ერთმანეთს პირველი ნახვისთანავე; იმ ცნობისმოყვარე და გამჭოლ მზერაში, რასაც ისინი ესვრიან ერთმანეთს; იმ გულმოდგინებაში, რითაც ისინი აკვირდებიან ერთმანეთის გარეგნობის ყოველ წვრილმანს... ...ამ დროს გვარის გენია ფიქრობს მომავალ თაობაზე. უკანასკნელის შექმნა _ აი ის დიადი საქმე, რისთვისაც განუწყვეტლად იღვწის კუპიდონი თავის საქმეებში, ოცნებებში, აზრებში... ამიტომ შეყვარებული ინდივიდები მსხვერპლად ეწირებიან გვარის სასტიკ დემონს, ვითარცა მოლოხს!..“