„წინასიტყვაობის მაგიერ“-ის მაგიერ თითქმის არ მეგულება ადამიანი, წინასიტყვაობის კითხვა რომ უყვარდეს. წერა- მით უმეტეს. ალბათ იმიტომ, რომ წინასიტყვაობათა უმეტესობა ისეთივე გრძელია ხოლმე, როგორიც ოცდაერთი დეკემბრის ღამე, ისეთივე სავალდებულო, როგორიც ბანკეტებზე ერთმანეთისათვის კომპლიმენტის თქმა და ისეთივე მოსაწყენი, როგორიც ტელევიზიების შუაღამის ეთერი.
თუმცა, განსხვავებით ყოველივე ზემოთქმულისგან, ეს წინასიტყვაობა იქნება მოკლე და, საბედნიეროდ, მასში ადგილი აღარ დარჩება ისეთი მაღალაღმატებული წინადადებებისათვის, როგორებიცაა: „ ავტორის სტილი განმსჭვალულია უკიდურესი მოქნილობითა და სილაღით “ , „ ასევე საგულისხმოა ის ოსტატურად შენიღბული სიმბოლიკა, რომელშიც... “ , „ მთავარი პერსონაჟის ეკლექტურ ხასიათში იკვეთება სევდის მოზომილი პირველსაწყისები “ და მრავალი მსგავსი. ჯერ ერთი, იმიტომ, რომ ეს წიგნი არანაირი ღრმა და ყოვლისმომცველი აზრის მატარებელი არ არის და მერე მეორეც, არც იმ ტიპის იდეური სიმბოლოებითაა დატვირთული, რომელთა სიდიადესაც თითქმის ვერავინ სწვდება ხოლმე. ხშირ შემთხვევაში- ვერც თავად ავტორი.
აქედანვე გაფრთხილებთ, რომ წიგნში ვერ შეხვდებით უწმაწურ ლექსიკას, პორნოგრაფიულ სცენებს, ან რაიმე ისეთ ეპატაჟურ გამოხტომას, რომელიც ავტორს მოგვიანებით საზოგადოების ყბის სიღრმის გამოკვლევის საშუალებას მისცემდა. სამაგიეროდ, შეხვდებით ნახატებსა და დიალოგებს, რომლებიც წინა წინადადებაში ნახსენებ მტკივნეულ დეფიციტს, ბოლომდე თუ ვერა, რაღაც დოზით მაინც შეგივსებთ. საერთო ჯამში, წიგნი მსუბუქია, გასართობი და, ავტორის უხეში გამოთვლით, ექვსი ათას სამას ოცდახუთი ამოსუნთქვით თავისუფლად იკითხება.
ორიოდ სიტყვით ლოკაციებსაც შევეხოთ: „ ბესტსელერის “ მოქმედების ერთი ნაწილი საფრანგეთში მიმდინარეობს. თუმცა, ქვეყანა ამ შემთხვევაში პირობითია და მხოლოდ მთავარი გმირის- პიერ სონაჟის- სახელის ჟღერადობის მიხედვით შეირჩა. ამბის მეორე ნაწილი კი ლიტერატურულ ჯოჯოხეთში ვითარდება და ვინაიდან „ უფრო ადვილია დახატო ეშმაკი, ვიდრე მამალი, რადგან მამალი ყველას უნახავს, ეშმაკი კი- არავის “ , მისი აღწერა ავტორს გაცილებით უფრო გაუადვილდა. (2)
სხვა რა- კეთილი იყოს თქვენი თვალი ლიტერატურულ ჯოჯოხეთში!
___________________
• აქვე განსაკუთრებული მადლობა ალექსანდრე (ჩე) ლორთქიფანიძეს, რომელმაც წიგნი ჯერ კიდევ მის დაბადებამდე მონათლა.
(2) ავტორი თავდაპირველად სულაც არ აპირებდა წინასიტყვაობაში რაიმე „ ბრძნული ფრაზის “ პერიფრაზირება მოეხდინა, თუმცა საფრანგეთისა და ჯოჯოხეთის შედარებით დახასიათებას იმდენად მოუხდა მათი სიმბოლოების- „ მამლისა “ და „ ეშმაკის “ ეს კონფუცისეული შედარება, რომ მას სხვა გზა, უბრალოდ, აღარ დარჩა (დარცხვ. ავტ. შენ.).
___________________
იცოცხლა მაჰალალეელმა იარედის
დაბადების შემდეგ რვაას ოცდაათი წელი
და შვა ძენი და ასულნი “ .
დაბ. 10,27
„ და ჭამა ყველამ და გაძღნენ “ .
მარკ. 6,42
„ . “
„ ულისე “ , ჯეიმს ჯოისი,
თითოეული თხრობითი წინადადების ბოლოს (3)
___________________
• მოცემულ ციტატებს არანაირი კავშირი არ აქვთ შემდგომ განვითარებულ მოვლენებთან. უბრალოდ, ავტორი აჰყვა ტენდენციას და შეეცადა, ამ გზით შეექმნა ილუზია, რომ წიგნში ღრმა სიბრძნეა ჩადებული (ავტ.შენ.).
___________________
ჩუქება
