spring 1.
დატანჯულ რითმებს..
აყვა ნოტები,
და გულში კვლავ ჟღერს, ის მელოდია.
აღარ მიდარდო, როცა მოვკვდები,
იქ წასულები აღარ მოდიან..
ქარი ქრის ისევ, კრთება სანთლები,
და ოცნებობენ ალბათ ვერხვები.
მე ისევ აქ ვარ, ჯერ არ წავსულვარ,
კვლავ იმ ადგილზე კვამლში ვეხვევი.
ვუცდი სიყვარულს და მესმის შენი.
ხმა სასწაული, ძლიერ ლამაზი,
მე სიაფანდზე არ ვაგდებ სიტყვას,
მიყვარს ის ერთი გოგო ლამაზი...
რა ლამაზი ხარ იცი? ვერ ხვდები?!
როგორ მიყვარხარ სულ შენზე ვფიქრობ,
ახლოს ხარ მაგრამ იცოდე კარგო,
მირჩევნია რომ ცოტა შორს იყო.
რომ მომენატრო, შორიდან გითხრა,
მიყვარხარ ძლიერ ჩემო პატარა,
მაგრამ იცოდე, არ დაგავიწყდეს,
ახლა სხვისი ვარ, შენი აღარ ვარ !!!
2.
ზღვაზე ისევ კრთის ალბათ ტალღები
და თოლიებიც დაფრინავს გუნდად,
მომენატრა მე მისი ნაპირი
და ის განწყობა დამყვება მუდამ.
3.
არ მავიწყდება აღარც პალმები,
არც ის შიშველი ქალები პლაჟზე.
ისევ მოცურავს მშვიდად ღრუბლები,
ისევ ვოცნებობ მის განწყობაზე.
4.
მაისის წვიმას ველოდი შენგან,
და გაზაფხულიც ასე მთავრდება.
ზაფხული მოვა და ალბათ ცხელი
გამოანათებს ცაზე თავნება.
იგრძნეს თვალებმა, იცნეს ფერები
და ცისარტყელაც გადმოვა ცაზე,
მე ძველებურად შენ გეფერები
და შენთან ერთად წამოვალ ზღვაზე.
ზღვა ისევ ღელავს, ზაფხულის წვიმა
მოსულა ციდან, მიამბობს ზღაპრებს.
მე ისევ ისე, კვლავ შენთან მინდა,
ვეამბორები ცრემლიან თვალებს,
და ველი ღამეს ბნელსა და წყვდიადს,
დაისადგურებს, არ ვიცი როდის...
მე სამუდამოდ თუ შენი მქვია
სხვას არ დავუწყებ გახსოვდეს ლოდინს.
5.
ვერ გაუგია ვინ ვარ
მთელ სოფელსა თუ ქალაქს,
მხოლოდ შენ მიცნობ ერთი,
დედა გილოცავ 3 მარტს.
აყვავებულა ვარდი
და მოჰფენია ქალაქს,
მისი სურნელი ყველგან
ქარს აქეთ იქით დააქვს.
და გაზაფხული ყველგან
მოსულა უცებ ასე,
გილოცავ დედა 3მარტს,
მიყვარხარ ძლიერ ძალზე
და ვარსკვლავები ცაზე
მოჭედილია ყველგან,
ყველას გილოცავთ 3 მარტს
თქვენ ვისაც გქვიათ დედა.
ვერ გამოვხატავ ყველას,
სევდას რაც გულით დამაქვს,
შენ იცი თუ რა მიჭირს,
დედა გილოცავ 3 მარტს
6.
ოხ, ეს ღამე მალულად,
სარკმელთან მოპარულა
მთვარეც ახლოს არის და
გაზაფხულის ლამუნმა,
მაამა და მანუგეშა
შენმა ნაზმა არსებამ.
მაგრამ მაინც მინდა ძლიერ,
ძლიერ გარეთ გახედვა.
მინდა შენ რომ დაგინახო ცაზე
ჩემო ვარსკვლავო,
ქალი ხარ და სინაზე
სხვას მე რას შეგადარო.
გაზაფხულის ღამეა,
იციმციმე აქ ვარო,
გეძახიან ბაგენი
მორთულია ვარდები,
გაზაფხულის მოსალოცად
შენკენ მოვემართები.
7.
ოკეანეს გავს შენი თვალები,
უკანასკნელად მიყურებს თითქოს.
მე სამუდამოდ შენ მეყვარები,
ვგრძნობ მე შენს სითბოს.
~~
ისევ ეული დავდივარ თითქოს,
ისევ დავდივარ ბედის ამარა,
მტრედების გუნდი მოფრინავს ციდან,
და ამ ღრუბლებმაც შეკრეს კამარა.
---
ღამის ზმანება შავი თვალები,
მიყურებს მიაქვს მორევად ცრემლი.
მე სამუდამოდ შენ მეყვარები,
და ისევ იქ ვარ და ისევ გელი.
7.
ღამეებს უცნაური სევდა მოსდევს
დღეს კი გათენება უხარია,
მთვარე ვარსკვლავებით შეიმოსა,
ჩემი მუზა იწვის სულ მთვრალია.
მე შენ შემიყვარდი უცაბედად
ჩვენი ღმერთი ჩვენი უფალია,
გული უშენობით ვეღარ გაძლებს,
გული შენზე ფიქრით სულ მთვრალია.
ასე დაიწყო და არ მთავრდება
არეული ფიქრის ზმანება,
შენში სევდას ვხედავ ყოველ დილით
ვხედავ როგორ მიგრძნეს თვალებმა.
ვხედავ როგორ მიხმობს შენი გული,
და ამ ლამაზ სტროფებს ვეყრდნობი,
იცი, როგორ მინდა სიყვარული?
ფიქრშიც არ გეგონოს ვერთობი.
მე ხომ შენით ვიწყებ ყოველ დილას,
ღამესაც შენზე ფიქრით ვათენებ
შენ ხომ სიზმარშიც ხარ ზმანებად,
მოხვალ და არაფრით არ მასვენებ.
კარგო ამას ქვია სულის თრობა,
არა, არ მაწუხებს სინანული.
სწორედ ასეთია დიდი გრძნობა,
სწორედ ამას ქვია სიყვარული..
8.
მიყვარს როცა ხარ დარდიანი
და მაინც თვალები მნებდება,
ვიცი გიყურებს ბევრი მაგრამ,
შენს გულში რა ხდება ვერ ხვდება.
შენ სიყვარულით იწვი ახლა
ეს გრძნობა დიდხანს გაგყვება,
სადაც არ უნდა წავიდე,
შენი აჩრდილი დამყვება.
შენთვის გავათენებ ყოველ დილას,
სიმღერით, ხალისით, გართობით
და ვინც არ უნდა შემედავოს,
არავარ ამ გრძნობის დამთმობი.
მე არ დავუთმობ ამ გრძნობას არვის
და ვერც ვერავინ ეხება,
იმას რაც სიყვარულით შევქმენით,
სულ სიყვარული ერქმევა.
9.
სჯობს დავიწყებას მიეცეს,
ამ უზნეობის თარეში,
მე დავიკარგე გზას ვეძებ,
სადღაც ვარ უცხო მხარეში.
კვლავ საქართველო მომინდა,
ცრემლი დამდინდა თვალებში.
ამოვისუნთქე ოხვრით და
მომინდა ისევ კვლავ ლექსი.
მე საქართველოს შვილი ვარ,
თუმც ამ სიბნელეს კვლავ ვერჩი,
და