* * *(სიტყვა რამდენი წარსულში დარჩა,)
სიტყვა რამდენი წარსულში დარჩა,
თვითონ სიტყვაში დარჩა წარსული,
რაც ჩანს კი არა, ანუ რაც არ ჩანს —
სწორედ იმისთვის ვეძებ სასურველ
სიტყვებს, რომელთაც ფრინველთა მსგავსად
ჩვენში დაბურულ ტყეებში ძინავთ,
ფართე და ფერად არ შლიან არსად
ფრთებს. დაიძინეს დიდი ხნის წინათ.
და რადგან ყველა, საგნების ირგვლივ
იმას რაც ხდება, ამას რაც მოჩანს
მუდმივად ითვლის, მუდმივად იკვლევს —
ბოჭავს თავის თავს და საგნებს ბოჭავს,
აღარ ჩნდებიან სიტყვები — ნაცვლად
სამყარო ისმის ყმუილით მუნჯის,
რას იტყვის კაცი და რა თქვას კაცმა,
როდესაც თითო სიტყვასაც უჭირს.
ჩუქება
