1 1.
მე ის მოლანდებად გადამექცა,
მის ნაკვალევზე ტირის ზეცა,
ვიღაც შუა ზღვაში გადაეშვა,
მაშინ , მას ლამაზად ეცვა.
ის გავდა სულ სხვას , არარეალურს,
ქარი კი უკრავს ნოტებს , მხიარულს …
2.
მე ისევ ვეწევი სიგარეტს
და კვამლში მუზებს ვაზავებ.
მე მიყვარს თამაში , გართობა,
ლექს გიწერ, არაფერს ვაშავებ !
დაეშვა კვლავ ღამე ზამთრისა,
ავდექი , გავხსენი კარტები.
მიყვარხარ , მეტი რა გითხრა ?
დეპრესიაში ნუ ვარდები .
წინა გვაქ ცხოვრება პატარავ,
ცხოვრების ასპარეზს გავდივართ ,
თამაშში სუფთა ვარ იცოდე
პირველზე იმიტომ გავდივარ !
მიყვარხარ ხო , მეტი რა გინდა ?
თვალები ყველაფერს გეტყვიან,
ბანქოს ვთამაშობ , ვაბოლებ,
შევყურებ ღამეს სევდიანს.
ისევ კვამლი დგას ოთახში,
ისევ მოდიან მუზები.
ისევ ყინავს და შემცივდა,
კარგს იზამ თუ ჩამეხუტები.
3.
ისევ შეცივდა ღამეს
ისევ შეცივდა ღამეს
და დარდი იგრძნო გულმა.
მე ვეღარ გხედავ , ვერა
დამღალა ჩემმა წარსულმა.
ირგვლივ ერთი და იგივე ...
კვლავ დაღლა იგრძნო სულმა.
არ მიხსენებენ კარგად ,
წალეკა ხალხი შურმა...!
თუ არ ვიყავი კარგი ,
მშვიდად რად ვიცი ცურვა ?
მივყვები კვლავაც ბილიკებს
აქტუალური სულ ვარ.
4.
მე არ მიყვარს უშენობა,
დარდი გულს დამიმძიმებს.
ცაზე ისევ , ძველებურად,
ვარსკვლავები ციმციმებს.
მე არ მიყვარს დარდი , მაგრამ
შენზე ფიქრი მაწამებს.
რა ვქნა ჩემო პაწაწინა ,
ვიცოცხლებ თუ მაცალეს...
მე დავითვლი გვირილებს,
დარდიანსაც დავუკრავ,
ისევ ისე გიმღერებ,
სხვა სიყვარულს რა უნდა ?
და დავჯდები ისევ სადმე,
ჩუმად გულში გაკოცებ
გეტყვი ძლიერ , რომ მიყვარხარ!
შენი სევდით მაოცებ.
5.
მე გადავხედე ჩემს ქალაქს
და ედო ნაცრისფერი.
ირგვლივ კი ქარი ღრიალებს,
მიწას აჰყარა მტვერი.
მე უნებურად შევცბი და
გამათბო მისი ვნებით,
ქარს მალე წვიმა შეცვლის და
დამისველდება გზები.
გზები , სადაც მე დავდივარ
წვიმის წვეთებით სველი,
შენ არ იტირო , არ გინდა,
არ დამანახო ცრემლი .
მე გადავხედე ჩემს უბნებს,
ჩემს ქუთაისში წვიმდა,
შენსავით , ჭია-მაია
ხელიდან გამიფრინდა.