პირველი სიყვარული
სტუმრები დიდი ხანია წავიდ-წამოვიდნენ. საათმა რომ დარეკა, უკვე პირველის ნახევარი იყო. ოთახში მხოლოდ მასპინძელი, სერგეი ნიკოლაევიჩი და ვლადიმირ პეტროვიჩი დარჩნენ.
მასპინძელმა ზარი დარეკა, ბრძანა, ვახშმიდან დარჩენილი საჭმელი შემოეტანათ.
– მაშ, ასე, ესე იგი, გადავწყვიტეთ, – თქვა, სავარძელში მოხერხებულად მოეწყო და სიგარას მოუკიდა, – ახლა ორივე თქვენი პირველი სიყვარულის ამბავს უნდა მოჰყვეთ. სერგეი ნიკოლაევიჩ, იქნებ თქვენ დაგეწყოთ?
ქერა, ტანსრულმა, პირმსუქანმა სერგეი ნიკოლაევიჩმა ჯერ მასპინძელს შეხედა, მერე თავი ასწია და თვალები ჭერს მიაპყრო:
– არავითარი პირველი სიყვარული არ მქონია, პირდაპირ მეორიდან დავიწყე.
– ჰო, მაგრამ, ეგ როგორ?!
– ძალიან უბრალოდ. თვრამეტი წლისამ თვალი ერთ კარგ ქალიშვილს დავადგი. ისე ვეარშიყებოდი, თითქოს ჩემთვის ეს ჩვეულებრივი ამბავი იყო. ისე, კაცმა რომ თქვას, ჩემი პირველიცა და უკანასკნელი სიყვარულიც ჩემი ძიძა გახლდათ. მაშინ მხოლოდ ექვსი წლის ვიყავი. რა იყო და როგორ იყო, ჩემს მეხსიერებაში უკვე წაიშალა, რომც მახსოვდეს, ახლა, აბა, ვის შეიძლება ეს აინტერესებდეს.
– მაშ, როგორ მოვიქცეთ? – დაიწყო მასპინძელმა, – არც ჩემი სიყვარულია მაინცდამაინც საინტერესო. ჩემი ცოლის, ანა ივანოვნას გაცნობამდე არავინ მყვარებია, ჩვენ შორის ყველაფერი სწრაფად, რიხინ-რიხინით მოხდა – მამებმა დაგვნიშნეს, ერთმანეთი შეგვიყვარდა და დავქორწინდით. ისე რომ, ჩემი პირველი სიყვარულის ზღაპარი ორ სიტყვაში ეტევა. როცა ეს საკითხი წამოვჭერი, თქვენი იმედი მქონდა, ვერ ვიტყვი, მოხუცების-მეთქი, მაგრამ არც ისე პირტიტველა უცოლშვილოებისა! ბატონებო, მე ამას გულწრფელად ვაღიარებ... იქნებ თქვენ გაგვართოთ, ვლადიმირ პეტროვიჩ?
– ჩემი პირველი სიყვარული, მართლაც, არც ისე ჩვეულებრივია, – თქვა მცირეოდენი ყოყმანის შემდეგ ორმოცი წლის, შავ თმაში ჭაღარაგარეულმა ვლადიმირ პეტროვიჩმა.
– ჰოდა, მით უკეთესი! – წამოიძახეს ერთხმად მასპინძელმა და სერგეი ნიკოლაევიჩმა, – აბა, დაიწყეთ!
– ნება მიბოძეთ... თუმცა, არა... მოყოლის დიდი ოსტატი არ გახლავართ!.. ან მოკლედ, უინტერესოდ გამომდის, ან ვრცლად და არაგულწრფელად... თუ ნებას მომცემთ, რაც გამახსენდება, ყველაფერს დაწვრილებით დავწერ და წაგაკითხებთ.
თავიდან არ დაეთანხმნენ, მაგრამ ვლადიმირ პეტროვიჩიც თავისაზე იდგა და აი, ორი კვირის შემდეგ რომ შეიკრიბნენ, ვლადიმირ პეტროვიჩმა თავისი პირველი სიყვარულის ამბავი დაიწყო.