ზაალ ებანოიძის პოეზიის სიხალასეს და გამორჩეულობას განაპირობებს ბევრი რამ: თანდაყოლილი ნიჭიერება, მსოფლშეგრძნების პოეტური თავისებურება, ენის ზედმიწევნით ცოდნა, ცხოვრებისეული გამოცდილება, შემოქმედისთვის აუცილებელი მახვილი მზერა, სმენა, ყნოსვა, ბიბლიური ოჯახიშვილობა (თურმე მეთერთმეტე შვილი ყოფილა! ეხუმრებით?!), მშობლიურ კუთხესა და მიწასთან ყოველდღიური ურთიერთობა, მოქალაქეობრივი სინდის-ნამუსი, ფაქიზი ბუნება.