„ლექსი კიდევ უფრო დიდი ენერგიაა, ლექსს თავისი საკუთარი სიცოცხლე აქვს და მისთვის უნდა იყოს იგი სრული ინდივიდუალობა, უნაკლო სხეული“ - ეს შესანიშნავი ქართველი მწერლისა და პოეტის, ემიგრაციაში გარდაცვლილი გრიგოლ რობაქიძის დამოკიდებულებაა პოეზიასთან, რაც კიდევ უფრო კარგად ჩანს მის ლექსებში. ეს პოეზია ინტელექტუალური, ხშირად ექსპერიმენტული და ნოვატორულია, განსაკუთრებით მდიდარი პოეტური ლექსიკა და სინტაქსი კიდევ უფრო განუმეორებელს ხდის მას. ვფიქრობთ, გრიგოლ რობაქიძის შემოქმედების თაყვანისმცემლები დიდი სიამოვნებით წაიკითხავენ ამ მცირე პოეტურ კრებულს.