6 6 7
***
- ოდნავ გაასწორე, რაღაც ცუდად ჩანს.
მათე კომპიუტერს მიუბრუნდა და კლავიატურაზე რამდენიმე მანიპულაცია ჩაატარა.
- კარგია, გასწორდა.
- ეკრანზე პატარა სახლი გამოჩნდა, პატარა ეზოთი. ეზოში ძელსკამზე ახალგაზრდა მამაკაცი იჯდა.
- ცოტა ადრე მოგვივიდა მგონი. მათემ ის იყო წინადადება დაამთავრა, რომ მისმა მობილურმაც დარეკა. - ჯონია, გადაულაპარაკა ლლუკას.
- გისმენ ჯონ. ხო კარგი, ეხლავე გადავალ სახლში, მაგის ტელეფონის ნომერი იქ ბლოკნოტში მიწერია, მოვნახავ და გადმოგირეკავ. მათემ ტელეფონი გათიშა. – ლუკა, ერთი ათი წუთი დამჭირდება, მოვძებნი ნომერს და გადმოვალ უკან.
- გამოვრთავ მაშინ, ან დავაპაუზებ შენს დაბრუნებამდე და ლუკამ ხელი პულტისკენ წაიღო.
- არა დაანებე თავი იყოს, მერე თავიდან მოგვიწევს გასწორება, მარტოა მაინც ჯერ, და მათემ ლლუკას თავით ეკრანისკენ მიანიშნა, რაიმე საინტერესო თუ მოხდა ჩემს მოსვლამდე მომიყვები მერე და ეგაა.
- კაი თავი დაუქნია ლუკამ და ისევ საგულდაგულოდ მოიკალათა სავარძელში.
ეზოში საშუალო სიმაღლის ახალგაზრდა მამაკაცი შევიდა. შავი დახუჭუჭებული თმა ჰქონდა, ოდნავ მოშვებული წვერ-ულვაში უფრო ასაკიანი ადამიანის შთაბეჭდილებას შეგიქმნიდა ვიდრე სინამდვილეში იყო. ძელსკამზე თავდახრილად მჯდარ ადამიანს მიუახლოვდა.
ლუკამ სწრაფად გაიკეთა ყურთსასმენი.
- გამარჯობა იესო.
- გამარჯობა იუდა.
იუდამ მიმოიხედა და ვერავინ რომ ვერ დაინახა ცოტა გაოცებულმა იკითხა –სხვები სად არიან?
- შენ ადრე დაგიბარე, დანარჩენები შებინდებისას უნდა მოვიდნენ, სერიოზული საქმე მაქვს.
- გისმენ?
- ჩამოჯექი, რთული სიტუაცია, მოკლედ აგიხსნი, სანამ ისინი მოვლენ. შენი დახმარება მჭირდება. ეს ყველაფერი მარტო ერთმა კაცმა უნდა იცოდეს და გააკეთოს, სხვანაირად არაფერი გამოვა. ჩემი სათხოვარი ერთი შეხედვით საკმაოდ უცნაურად, მეტსაც გეტყვი, ალბათ არასერიოზულოდაც მოგეჩვენება. იესო ცოტა ხნით გაჩუმდა, მაგრამ გაგრძელება იუდამ აღარ აცალა.
- რაც გინდა მთხოვე, შენი გულისთვის, იუდამ პაუზა გააკეთა, აქეთ იქეთ მიმოიხედა სახეზე შეეტყო რომ იპოვა ის რასაც ეძებდა, შენ მთხოვე და თუ გინდა იმ ხეზე ჩამოვიხრჩობ თავს და იესოს უკან ასიოდე მეტრში მდგარი, მოზრდილი ხისკენ გაიშვირა ხელი.
- დარწმუნებული ხარ? საკმაოდ სერიოზულად ჰკითხა იესომ.
- აბსოლუტურად.
- მაშინ შენ ჩემი თხოვნა ზუსტად გამოიცანი.
იუდა გაშრა, გაოგნებისგან ენა ჩაუვარდა, ნათქვამი ხუმრობას არ გავდა, არადა, ვერც თავის ჩამოხრჩობის თხოვნაში დაიჭირა რაიმე გონივრული აზრი. რამდენიმე წუთით სიჩუმე ჩამოვარდა, ბოლოს როგორც იქნა იუდამ ხმა ამოიღო - რატომ უფალო?
- ხომ გითხარი, თხოვნა შეიძლება საკმაოდ უაზროდ ჟღერდეს მეთქი, იესომ იუდას შეხედა, ორივე მხარზე ხელები დაადო და თავისკენ შემოატრიალა. კარგად მომისმინე. საქმე ასეა - ადამიანების მოდგმა ჯერ კიდევ განვითარების საწყის სტადიაზეა, და მას უამრავი პასუხგაუცემელი კითხვა დაუგროვდა ... რატომ ცივა ან ცხელა, რატომაა ხან გვალვა ხან გადაუღებელი წვიმები, საიდან გაჩნდა ცაში მზე, მთვარე და ვარსკვლავები, ან ეს დედამიწა, რომელზეც ადამიანთა მოდგმა ცხოვრობს და აათასი კითხვა კიდევ, და რაც მთავარია, რა იყო თვითონ მის დაბადებამდე და რა იქნება სიკვდილის შემდეგ. დდა თუ არაფერი არ არსებობს მაშინ სიკვდილის შემდეგ ადამიანი სამუდამო სიცარიელეში და უკუნეთში პოვებს განსასვენებელს. დდაფიქრდა ამაზე ადამიანთა მოდგმა და შეეშინდა, წარმოიდგინე რა საშინელებაა ცხოვრება, როდესაც ადამიანს სიკვდილის ეშინია, და მანაც დაიწყო გამოსავლის ძებნა, ნიჭიერი არსებაა ადამიანი და მიაგნო გამოსავალს, იპოვა იმედის ძაფი და მოიგონა ღმერთი.
- რას ჰქვია მოიგონა, ის არსებობს და აქ ჩემს წინ ზის. მმე მას ხელითაც კი შემიძლია შევეხო და თავისი სიტყვების დასადასტურებლად იუდამ იესოს ხელის გული მკერდზე დაადო.
- მაცადე და აგიხსნი. აბა დაფიქრდი, ყველა ადამიანმა გამოიგონა ღმერთი, თქვენს ჯილაგსაც თქვენი ღმერთი გყავთ.
- იუდას ორი სიტყვა ,,თქვენს ჯილაგს” ცუდად მოხვდა ყურში და უხერხულად შეიშმუშნა.
- თქვენ ერთი ღმერთი გყავთ, გააგრძელა საუბარი იესომ, რომაელებს კი ღმერთების არმია. ასე არიან დედამიწაზე მცხოვრები ყველა სხვა ხალხიც, - ყველას თავისი ღმერთი ჰყავს. - სხვა ხალხის ამბავი საიდან იცი?
- გაიგებ მაგას ახლავე. ღმერთის რწმენამ უცებ გადაუჭრა ადამიანს მრავალი პრობლემა და მათ შორის მთავარი. რახან ღმერთი არსებობს ესე იგი სიკვდილის შემდეგ მე სამუდამო გაქრობა აღარ მემუქრება, იმ დანარჩენ კითხვებსაც გაეცა პასუხი, სიცივე, სიცხე, თოვლი, წვიმა, ქარი, მიწისძვრა, ვულკანის ამოფრქვევა, იმ ყველაფერზე პასუხი მარტივად იქნა გაცემული, რომლებიც ადამიანს თავისი დაბალი განვითარების გამო მუდმივად უჩნდებოდა. ყყველა ადამიანმა გამოგონილ ღმერთს ერთი საერთო თვისება მიენიჭა, კეთილი იყო, დიახ კეთილი არსება,
ჩუქება
