რევაზ მარგიანი ლადო ასათიანის, მირზა გელოვანისა და ალექსანდრე საჯაიას თაობის პოეტი იყო. მან პირველი ლექსის "მირანგულას" გამოქვეყნებისთანავე მიიქცია ყურადღება, როგორც ნიჭიერმა, ორიგინალური ხმის პოეტმა. რევაზ მარგიანის უპირველესი შთაგონება მისი მშობლიური სვანეთი იყო, პოეტის მუზა ერთთავად სულ იმ მიუვალ მთებს დასტრიალებდა თავს, სადაც მისი აკვანი დაირწა; მისი ლირიკა მულახის სათიბებში ამოსული ყვავილივით ნაზი, გამძლე და სურნელოვანი იყო.