"ამჯერად ავტორს მკითხველის სამსჯავროზე გამოაქვს თავისი მესამე პოეტური კრებული „ფოთლის აღსარება“, რომელიც, ალბათ, მაინც ქალის სულის ყველაზე ფაქიზი, ყველაზე სათუთი, ყველაზე ნამალავი საუნჯის ნასხლეტია. ეს არის წიგნი, რომელშიც დაიბინადრეს ექიმის თვალწინ გაელვებულმა პაციენტებმა, მომღერლის ფაქიზი სმენის მიერ დაჭერილმა ჰანგებმა, შვილებისა და შვილიშვილების ძვირფასმა სახეებმა, თბილისიც კრიალა ზეცამ და საბადურების ნისლებმა, გვირილებმა და ვარდკაჭაჭებმა, საკუთარმა და სხვათა სევდა-წუხილმა და ტკივილებმა და სიხარულმა... დიდმა სიხარულმა ამ ლამაზ მიწაზე მესიტყვედ ყოფნის გამო. 
" /წინასიტყვაობიდან/