მშვენიერ საგანს თუ მეტისმეტად ახლოს მიიტან თვალთან, აღუქმელობა-შეუცნობლობისთვის გაწირავ, ასევე, მნიშვნელოვან წიგნს თუ ანგარიშმიუცემლად მიეჭრები, ან გადაჭარბებული ემოცია შეგიპყრობს, ან მასში გამოხატულ განცდათა მხარშექცევით შეცნობამ შესაძლოა, აგიბნიოს გზა... მე დარწმუნებული ვარ, ლია რუსიაშვილის პოეზია ჩაწვდომით კვლევის საგანი გახლავთ, და ასეთ შემთხვევაშიც, საკმაო დარჩება შესაცნობი... მისი ლირიკა თავისი განზოგადებულობით, საყოველთაო და საყოველდროო ინტერესის საგნად ყალიბდება, ამასთან როგორც მაღალ ლირიკას შეეფერება, უაღრესად სახეობრივია, პოეტის ლექსის ტაეპი, ზოგჯერ მთელი სტროფები, შექსპირული აზროვნების ნიშნითაა აღბეჭდილი.
 თენგიზ კიკაჩეიშვილის წინასიტყვაობიდან