თინათინ ჭედიას მინი-რომანი „12“ პოსტმოდერნის სტილში გადაწყვეტილი მინი-რომანია. ნაჩვენებია ადამიანთათავის უხილავი, სხვა განზომილების სამყარო, რომელიც წელიწადის დროებისა და თვეების სამყოფელია. აქ თექვსმეტი მთავარი პერსონაჟია, წელიწადის დროები და თვეები. თამამად შეიძლება გაცხადდეს, რომ ნაწარმოები წარმოადგენს ანტონიო ვივალდის „წელიწადის დროების“ ლიტერატურულ სურათს. ყურადღებაა გამახვილებული მსოფლიოში არსებულ ძირითად, წამყვან რელიგიებზე, ამიტომ შეხვედრა გელით ბუდასთან, მოსესთან, იესოსთან და მუჰამედთან. მინი-რომანი „12“ განსაკუთრებულად საინტერესო იქნება იმ მკითხველისთვისაც, ვისაც მოსწონს, სჯერა, უყვარს ჰოროსკოპები. დაინტერესდებიან თეოლოგიის მოყვარულნიც. წელიწადის დროებს და თვეებს, სუყველას აქვს ქალური ან მამაკაცური საწყისი, გაპიროვნებულები არიან. სიძულვილის გამოტოვებით, ამ საშინელი გრძნობის გარეშე უწევთ მარადიულად ყოფნა, ისინი ადამიანებს გვანან მაშინ, როცა მათსავით შეუძლიათ ფიქრი, ოცნება და შეყვარება. მათ მხოლოდ სიყვარული, მშვენიერების ქმნა სძალუძთ. ანგელოზებს შეუძლიათ ადამიანებად გადაქცევა, ადამიანებს არ სძალუძთ ანგელოზობა, ამიტომ წელიწადის დროებსა და თვეებს აინტერესებთ მოკვდავი ადამიანები, ვინაიდან თავად უკვდავნი არიან არსთაგამრიგეს მსგავსად და რარიგ სასიამოვნოა, როცა ზოგი მათგანი უკვდავების დათმობაზეც რომ ყაბულსაა, ოღონდაც ადამიანად ყოფნა ეღირსოს. ადამიანებივით იცხოვრონ, იწვალონ, იღვაწონ, დაე, დაბერდნენ და გარდაიცვალონ, მერე რა, ისინი ფიქრობენ, რომ ადამიანად დაბადება არის ძალიან კარგი და საინტერესო. დედამიწაზე მოქმედება ხდება გარკვეულ პერიოდში, 2017 წლის ოქტომბრის თვეში, როცა ზეციური სამყაროს სრული თანხმობის შედეგად, წელიწადის რამდენიმე დროსა და თვეს ადამიანურ ვიზუალს მიანიჭებენ, რომლებიც კონკრეტულად საქართველოში ჩამოვლენ, ადამიანებს შეერევიან, მეგობრებსაც გაიჩენენ, მათსავით დაიწყებენ ცხოვრებას, იღვაწებენ, გაქრებიან.