მისტიკური ჟანრის პიესა, რომელშიც საუბარია დროისა და მარადიულობის აღქმაზე. პიესაში, ასახულია სიცოცხლისა და სიკვდილის, კეთილისა და ბოროტის ჭიდილი; მასში მაყურებელი და მსახიობები, ზღაპარი და სინამდვილე ერთმანეთშია არეული. პიესაში მეზღაპრე და მასხარა მოგვითხრობენ ზღაპარს, სასაფლაოდან გამოქცეული სულების შესახებ: სიცოცხლეს მოწყურებულ სულებს, რომლებიც სასაფლაოდან გამოიქცევიან სიკვდილი დაედევნება, ქალაქად მიმავალ სულებს ბევრი უცნაურობები გადახდებათ თავს, ქალაქში საკუთარ წადილს აისრულებენ, თუმცა, სიკვდილი ყველგან კვალში დაყვება მათ. ზღაპრის ფინალი სინათლის სიბნელეზე გამარჯვების სიმბოლოს წარმოადგენს.