ლაშა მილორავას „სევდაპიცა“ ამბავია რეჟისორზე, „რომელმაც ყველაფერი დაკარგა, მაგრამ ვერ შეეგუა და შეეცადა, დაებრუნებინა“. ტრაგიკული შემთხვევის გამო დეპრესიაში ჩავარდნილი მთავარი გმირი ცდილობს სულიერ ტკივილს ხორციელი სიამოვნებით გაექცეს. შემდეგ კი დანაკარგის დასაბრუნებლად გარიგებას დებს, თუმცა, ფასი, რომელიც უნდა გადაიხადოს, კიდევ უფრო დიდია, ვიდრე მას შეეძლო წარმოედგინა. წიგნში, ერთი მხრივ, მისტიკური ამბები და შემთხვევითობები, მეორე მხრივ – პირადი არჩევანი, კანონზომიერება და ისეთი წონასწორობა თანაარსებობს, რომელსაც მთავარი გმირი ვერსად გაექცევა და, კაცმა რომ თქვას, არც ცდილობს – ყოფის გასამართლებლად ტანჯვას ნებაყოფლობით იხანგრძლივებს, დადებული გარიგების თანახმად კი საკუთარი აღსასრულის დროც თავად უნდა გადაწყვიტოს. რომანი ერთ რომელიმე ჟანრს არ მიეკუთვნება – ტრანსგრესიულ, არალინეარულ თხრობაში გვხვდება მისტიკური ეპიზოდები, ეროტიკა, ჰორორი და სასიყვარულო რომანისთვის დამახასიათებელი ელემენტებიც. სიუჟეტში ჩართულია კიდევ ერთი ტექსტი – ფილმის სცენარი – რომელიც მოვლენების განვითარებაში გადამწყვეტ როლს ასრულებს.