ნანა ჯეჯეიას ნოველებში ომი სადღაც გვერდიდან გვიყურებს, გვაკვირდება, ღირსებას, გამძლეობას გვიმოწმებს ადამიანებს. აფხაზეთი, ამ შემთხვევაში გალი, ამ ღირსების გამოცდის მოლოდინშია და ეს ისე მძაფრად იგრძნობა ნანას ნოველებში, რომ კითხვისას სული გეკვრება, სხეულში ჩასაფრებული სევდა კი ადამიანობისკენ გაბრუნებს.