როგორ უნდა გვიამბოს საჯარო ფიგურამ თავისი ცხოვრების ამბავი - ცხოვრების, რომელიც, სწორედ საჯაროობის გამო, ათწლეულების განმავლობაში უამრავ ტყუილ-მართალსა და გამონაგონში იყო გახვეული? მამუკა ხაზარაძე მკითხველთან უშუალო საუბრის ტონს ირჩევს. ამ წიგნში თანაბარი ადგილი და მნიშვნელობა აქვს ბავშვობის მოგონებებსა და საქართველოს საზოგადოებრივი ცხოვრების უახლეს და უმძიმეს გამოცდილებებს, ახალგაზრდობაში ბიზნესის წამოწყების პირველ, გულუბრყვილო მცდელობებსა და პოლიტიკური და კრიმინალური დევნის ისტორიებს. ეს სადა, გამჭვირვალე თხრობა მიზნად ისახავს, მკითხველს დაანახვოს ის, რაც აქამდე მხოლოდ ყურმოკვრით თუ სმენოდათ მამუკა ხაზარაძის შესახებ. უფროსი თაობის მკითხველისთვის ნაცნობი 1990-იანი წლების მძიმე რეალობა აქ მოულოდნელი რაკურსით ცოცხლდება; ჩვენი ქვეყნის უახლესი წარსული და აწმყო კი ბევრი შოკისმომგვრელი დეტალით წარმოჩნდება. ყველგან და ყოველთვის ავტორის მიზანი ერთია - უთხრას მკითხველს სიმართლე.