ჩერჩილს უთქვამს, ისტორია კეთილად მომიგონებს, რადგან მისი დაწერა მე განმიზრახავსო. სინამდვილეში, ამის მთავარი მიზეზი ის უნდა იყოს, რომ 1940 წლის მაისში, როცა ბრიტანეთის სამხედრო კაბინეტს კრიზისისთვის ვერასგზით ვერ დაეღწია თავი, ვიქტორიანულ ეპოქაში დაბადებულ გმირს ეყო სიბრძნე, ძალა, სიმამაცე, გამბედაობა, „წაგებისთვის განწირულ ომში“ ევროპული ცივილიზაციის ეგზისტენციალური საფრთხისგან დასახსნელად ებრძოლა. საღი ლოგიკის წყალობით ისიც განჭვრიტა, როგორ გადაყლაპავდა კომუნისტური რუსეთი აღმოსავლეთ ევროპას. ბორის ჯონსონის წიგნს „ჩერჩილის ფაქტორი“ გამოარჩევს ერთი მნიშვნელოვანი ასპექტი – მახვილგონივრული იუმორით გამორჩეული ავტორის ხმა მკითხველს მშრალ ისტორიულ ფაქტებს კი არ აღუწერს, არამედ უინსტონ ჩერჩილის სიმამაცეზე, ჰუმანურობაზე, გულისხმიერებაზე ამახვილებს ყურადღებას და აცხადებს, რომ საკუთარი პრინციპების ერთგულება ქმნის „ფაქტორს“ და მოაქვს გამარჯვება.