თბილისს ეკავა მნიშვნელოვანი როლი რეგიონში. ის მდებარეობდა გზაზე, რომელიც მტკვრის ხეობით აღმოსავლეთ ამიერკავკასიით საქართველოს აღმოსავლეთისა და სამხრეთის ქვეყნებთან აკავშირებდა. თეიმურაზ ბერიძე მუდამ წყაროებზე მუშაობს, მათ შორის ისეთ წყაროებზე, რომელთაც ზოგჯერ ისტორიკოსებიც კი არ აქცევენ ყურადღებას, რისი შედეგიცაა აუარება წვრილმანით დატვირთული ტექსტები, სადაც ფენებადაა დალაგებული ეპოქები. აუდიო წიგნში გადმოცემულია თუ როგორ ვითარდებოდა თბილისი: თბილისის ქარვასლები, თბილისელი ამქრები, ქალაქის აბანოები, წეს-ჩვეულებები, ტრადიციები, ძველი ბაზრები, ქართული კერძები, ქეიფი და დროსტარება, დუქნები, ყარაჩოღლები, თულუხჩები, სირაჯები, დღესასწაულები: გაზაფხულის დღესასწაული, საყველიერო დღესასწაული, ჭიდაობა და მუშტიკრივი, ბაირამობა, კვირაცხოვლობა, ჯოჯოობა, ჭიაკოკონობა, ვიჭაკი (მკითხაობა), თელეთობა, მთაწმინდობა, ფეთხაინობა, შახსეი - ვახსეი, შობა და მრავალი სხვა.